Επίθεση και σοβαρός τραυματισμός του Μάριο Μιχαηλίδη  έξω από ξενοδοχείο

Σε δύο θέματα επικεντρώθηκε το δικαστήριο στην ελληνική πρωτεύουσα κατά τη σημερινή εξέταση των δύο κατηγορουμένων για ξέπλυμα μαύρου μαύρου χρήματος από μίζες που φέρεται να δόθηκαν στην υπόθεση του εξοπλιστικού προγράμματος της Ελλάδος, Ντίνο και Μιχάλη Μιχαηλίδη. Στο εάν έχουν δηλωθεί στις φορολογικές αρχές της Κύπρου τα εισοδήματα που αποκόμισαν οι δύο από επιχειρηματικές συναλλαγές που είχαν με διάφορους επιχειρηματίες, κυρίως τον Σύρο Φουάντ Αλ Ζαγιάντ, και στο εάν υπάρχουν σχετικά συμβόλαια ή άλλα παραστατικά.

Όταν ετέθη το ερώτημα από την Πολιτική Αγωγή στον πρώην Υπουργό Εσωτερικών της Κύπρου, η υπεράσπιση απάντησε ότι αυτό το θέμα είναι εκτός κατηγορητηρίου και προέτρεψε τον Ντίνο Μιχαηλίδη να μην απαντήσει, όπως και έγινε.

Από την άλλη, ο Μιχάλης Μιχαηλίδης, αφού αναφέρθηκε περιληπτικά σε αρκετές επιχειρηματικές δραστηριότητές του, είτε με τον Αλ Ζαγιάντ είτε με άλλους επιχειρηματίες, είπε ότι για όσες δουλειές έγιναν στη Κύπρο, όλες οι αμοιβές δηλώθηκαν κανονικά στις φορολογικές αρχές. Για έργα, όμως, που εκπονήθηκαν στο εξωτερικό, και για αμοιβές του από άλλες υπηρεσίες που παρείχε, δεν υπήρχε ανάγκη να δηλωθούν.

Ρωτήθηκε από την πρόεδρο του δικαστηρίου κ. Λεπενιώτη πόσα χρήματα απέφερε η συνεργασία του, μέσω του γραφείου Dinos Michaelides Consultants στη Λεμεσό, με τον Σύρο επιχειρηματία Φουάντ Αλ Ζαγιάντ με τον οποίο συνεργάζονταν από το 1990, ο Μιχάλης Μιχαηλίδης ανέφερε ποσό περίπου 200.000 κυπριακών λιρών.

Επανέλαβε ότι για κάθε συνεργασία σε έργο που αφορούσε την Κύπρο, όπως εκείνο για τα διυλιστήρια που τελικώς δεν προχώρησε (αλλά εκείνος αμείφτηκε για τη διερευνητική δουλειά που έκανε), εκδόθηκαν τιμολόγια κανονικά από τη συμβουλευτική εταιρεία που έφερε το όνομα του πατέρα του και που στην ουσία διοικούσε εκείνος.

Για τα έσοδα από επιχειρηματικές συνεργασίες στο εξωτερικό, ο Μιχάλης Μιχαηλίδης είπε ότι είχε δημιουργήσει «πολλά εταιρικά σχήματα», περίπου 70 τον αριθμό, μέσω των οποίων, ανά project διαχειριζόταν και το θέμα των αμοιβών, οι περισσότερες από τις οποίες κατέληγαν σε ξένες τράπεζες, είτε της Ελβετίας, είτε των Παρθένων Νήσων.

Σε ερώτηση γιατί επέλεξε να καταθέτει τα χρήματά του στο εξωτερικό και όχι στη Κύπρο απάντησε «για λόγους φορολογικούς αλλά και επενδυτικούς», αφού, όπως πρόσθεσε, η ελβετική τράπεζα του έδινε καλύτερα επιτόκια και περισσότερες επενδυτικές ευκαιρίες και αποδόσεις.

Το δικαστήριο, δια της Προέδρου του, έθεσε το θέμα της ηθικής διάστασης του ότι ο γιος ενός πολύ γνωστού πολιτικού, που υπήρξε και Υπουργός και είχε επιρροή στη Κύπρο, μπορούσε να κάνει δουλειές «πίσω από το όνομα του πατέρα του», και να καταθέτει σημαντικά χρηματικά ποσά από τις δουλειές αυτές σε ξένους λογαριασμούς.

Ο Μιχάλης Μιχαηλίδης αποκρίθηκε ότι δεν προέβη ποτέ σε καμία παράνομη δραστηριότητα και διευκρίνισε πως το γεγονός ότι μία εταιρεία του, όπως η Congrave, που εισέπραξε χρήματα για κάποια δουλειά του στο εξωτερικό δεν υπέβαλε φορολογική δήλωση στη Κύπρο, είναι επειδή ακριβώς ήταν εξωχώρια εταιρεία «και δεν υποχρεωνόταν να το κάνει αυτό».

Πρόεδρος και Εισαγγελέας επέμειναν ακόμα στο ότι, όπως προκύπτει, σε σχεδόν όλες τις δουλειές του Μιχάλη Μιχαηλίδη με τον Φουάντ Αλ Ζαγιάντ, και κυρίως στις πληρωμές που γίνονταν και από τα δύο μέρη για κάποιες από αυτές τις δουλειές, δεν υπήρχε κανένα γραπτό συμφωνητικό ή άλλο έγγραφο που να πιστοποιεί τη συνεργασία, το αντικείμενό της, και τις όποιες πληρωμές.

Ο κ. Μιχαηλίδης εξήγησε ότι λόγω της «μακροχρόνιας, φιλικής σχέσης της οικογένειας με τον Αλ Ζαγιάντ», υπήρχε αμοιβαία εμπιστοσύνη και μάλιστα ότι, όταν μία φορά, για την από κοινού συμμετοχή τους σε αγορά (που τελικά δεν έγινε) πολυκατοικίας στο Bayswater, στο Λονδίνο, εκείνος ζήτησε «ένα χαρτί» από τον Αλ Ζαγιάντ για μία προκαταβολή που κατέβαλε ώστε να συμμετάσχει στο project, ο Σύρος φέρεται να του είπε «χαρτί δεν υπογράφω, αν δεν θέλεις μπορείς να αποσυρθείς».

Και προχωρήσατε επειδή του είχατε εμπιστοσύνη, ρώτησε η δικαστής, με τον κ. Μιχαηλίδη να απαντά καταφατικά. “Είδατε όμως που κατέληξε η εμπιστοσύνη;”, ρώτησε η δικαστής, με αφορμή τη σφοδρή «σύγκρουση» που προέκυψε εκ των υστέρων στη δίκη μεταξύ Αλ Ζαγιάντ και Ντ.και Μ. Μιχαηλίδη. “Δυστυχώς”, απάντησε εκείνος.

Πρόεδρος και Εισαγγελέας επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα, μέσω των ερωτήσεών τους, στην ερμηνεία που δίνει η πλευρά Μιχαηλίδη ως προς την εμπλοκή τους σε αυτήν την υπόθεση κυρίως από τον Νίκο Ζήγρα, που ήταν εκείνος που κατέθεσε τα στοιχεία εναντίον τους στον ανακριτή.

Ο Μιχάλης Μιχαηλίδης είπε ότι τον έχει προβληματίσει πολύ αυτό το ερώτημα, και πως η μόνη απάντηση που βρίσκει, χωρίς όμως να έχει και στοιχεία για αυτήν, είναι ότι «κάποιος που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα θα πρέπει να του υπέδειξε να μπλέξει και εμάς».

Ερωτηθείς «ποιος;», ο κατηγορούμενος απάντησε «πρέπει να ‘ναι ο Αλ Ζαγιάντ, κάποιος συνεργάτης του ίσως, ή του Καμπούρογλου», (ο οποίος ήταν στενός συνεργάτης του Τζοχατζόπουλου, εμφανίζεται μπλεγμένος στην υπόθεση των εξοπλιστικών, αλλά δεν ζει πια).

«Μπορεί να του ζήτησαν να “δώσει” έναν υπουργό”, συμπλήρωσε.

«Μά τι υπουργό; Έχει αποσυρθεί εδώ και 10 χρόνια ο άνθρωπος (δηλαδή ο Ντίνος Μιχαηλίδης), και είναι και προχωρημένης ηλικίας τώρα. Γιατί να θέλουν να τον “δώσετε”;», είπε η Εισαγγελέας.

«Δεν ξέρω. Πιθανόν να μας “έδωσε” εκ του ασφαλούς, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση, τότε, να μας εκδώσουν στην Ελλάδα», απάντησε.

Ειδικά για τον Ζήγρα, ο Μ. Μιχαηλίδης ανέφερε ότι ανταμείφτηκε για την κατάθεσή του στις ανακριτικές αρχές με την αποφυλάκισή του.

«Ήμασταν μαζί στον Κορυδαλλό όταν προφυλακίστηκα πριν 15 μήνες, και τώρα εμείς είμαστε μέσα ακόμα, έχοντας υποστεί απίστευτους εξευτελισμούς, φορώντας χειροπέδες και διαβάζοντας διάφορους να μας θεωρούν απατεώνες, ενώ αυτός, που όσους ρωτήσαμε παλιότερα μας είπαν ότι είναι μεγάλο λαμόγιο, κυκλοφορεί ελεύθερος και μας κατηγορεί εκ του ασφαλούς, χωρίς στοιχεία και με ασύστολα ψεύδη».

Ο Μιχάλης Μιχαηλίδης αρνήθηκε στην απολογία του οποιαδήποτε άλλη σχέση με τον Ζήγρα, πέραν αυτής της παροχής συμβουλών προς αυτόν για ίδρυση εξωχωριων εταιρειών. Είπε ότι ουδέποτε συναντήθηκε μαζί του στη Γενεύη για να του παραδώσει «δήθεν, μια βαλίτσα με 400 χιλιάδες δολάρια».

Επίσης, είπε ότι δεν γνωρίζει και δεν είχε καμία σχέση με τον Τσοχατζόπουλο.

Τα λεφτά που μπήκαν στον τραπεζικό του λογαριασμό της ελβετικής Bank Hoffman στη Ζυρίχη, ποσό 5.700.000 ελβετικών φράγκων, είπε ότι ήταν οφειλόμενα σε αυτόν από τον Αλ Ζαγιάντ, και ότι δεν γνωρίζει και δεν έχει καμία σχέση με την εταιρεία Beeston, στο όνομα της οποίας φέρεται ο Σύρος επιχειρηματίας να έδωσε εντολή για να πληρωθούν τα χρήματα στον Μιχαηλίδη.

Δεν αναφέρθηκε στην απολογία του στα χρήματα που φέρεται να κατατέθηκαν, μέσω της Beeston, σε οικογενειακό τραπεζικό λογαριασμό του Ιδρύματος Πλατύπους. Όταν ο συνήγορος του Αλ Ζαγιάντ κ. Σοφός, έθεσε το ερώτημα στον πατέρα Μιχαηλίδη «πως λέτε ότι δεν έχετε σχέση και δεν ξέρετε τίποτα για την Beeston την στιγμή που υπάρχουν καταθέσεις από αυτήν στη δικιά σας Πλατύπους;», αλλά δεν έλαβε απάντηση.

Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με την υπεράσπιση, από έγγραφα που κατατέθηκαν στο δικαστήριο την περασμένη εβδομάδα από τις ελβετικές αρχές, προκύπτει ότι η Beeston είναι «συμφερόντων Αλ Ζαγιάντ».

Ο Σύρος επιχειρηματίας είναι κατηγορούμενος στην ίδια υπόθεση για δωροδοκία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Δικάζεται ερήμην του διότι, όπως υποστήριξε ο συνήγορός του, η κλήτευσή του έγινε σε λανθασμένη διεύθυνση στη Λευκωσία, με αποτέλεσμα να μην την λάβει ποτέ και να εκδοθεί ακολούθως διεθνές ένταλμα σύλληψής του.

Σύμφωνα με τον κ. Σοφό όμως, ο πελάτης του δήλωσε εξαρχής ότι ήταν έτοιμος να έλθει και να καταθέσει εάν γινόταν άρση του εντάλματος.

Ο κ. Αλ Ζαγιάντ, από την Δαμασκό όπου διαμένει, κατέθεσε εγγράφως μέσω του δικηγόρου του ότι αυτός παρέδωσε τις επίμαχες επιταγές προσωπικά στον Ντίνο Μιχαηλίδη, και ότι «έπεσε από τα σύννεφα» όταν έμαθε ότι κατέληξαν, όπως είπε, ως μίζες στον Τσοχατζόπουλο και όχι για τον σκοπό για τον οποίο τις εξέδωσε που, τόνισε, ήταν οι επιχειρηματικές συνεργασίες με τους Ντ. Και Μ. Μιχαηλίδη, αλλά και για «την οικονομική ενίσχυση και χορηγία των πολιτικών φιλοδοξιών του Ντίνου».

Επίθεση  εναντίον του Μάριο Μιχαηλίδη

Η σημερινή ακροαματική διαδικασία επισκιάστηκε από την είδηση της επίθεση που δέχτηκε γύρω στις 7 το απόγευμα της Τρίτη σε ξενοδοχείο της Γλυφάδας ο άλλος γιος του πρώην Υπουργού της Κύπρου, Μάριος Μιχαηλίδης, 42 ετών.

Σύμφωνα με δική του μαρτυρία, του επιτέθηκαν τρεις άγνωστοί του άνδρες, πρώτα στο χώρο υποδοχής του ξενοδοχείου ενώπιον δεκάδων πελατών και επισκεπτών, και στη συνέχεια στο πεζοδρόμιο έξω, όπου τον έσυραν.

Από τον «άγριο και δολοφονικό ξυλοδαρμό», όπως ο ίδιος τον χαρακτήρισε, μεταφέρθηκε στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών με κακώσεις μαλακών μορίων κυρίως στο κρανίο και στον τράχηλο, έφερε στον λαιμό σημάδι «σαν από σχοινί», αιμορραγία «επιπεφυκότα στον αριστερό οφθαλμό», και σπάσιμο δύο πλευρών, όπως ανέφερε ο γιατρός Νευροχειρουργός Χρύσανθος Αλμπέρτος που τον εξέτασε κλινικά, εργαστηριακά και με τις σχετικές απεικονίσεις.

Ο Μάριος Μιχαηλίδης είναι κοντά στον πατέρα και στον αδελφό του από την πρώτη μέρα που βρίσκονται εδώ. Δεν άκουσε να του λένε κάτι συγκεκριμένο εκείνοι που τον ξυλοκόπησαν, αλλά δεν αποσυνδέει, είπε , το συμβάν αυτό με την τελούμενη δίκη.

Με δική του ευθύνη βγήκε από το νοσοκομείο, και βρίσκεται υπό την προστασία ανδρών της αντιτρομοκρατικής ομάδας. Αξιωματικός είπε στο ΚΥΠΕ ότι το περιστατικό αντιμετωπίζεται από την Ελληνική Αστυνομία ως «πολύ σοβαρό», αλλά δεν είχε άλλα νεώτερα να αναφέρει.

Αναφέροντας το περιστατικό του ξυλοδαρμού στο δικαστήριο, ο συνήγορος υπεράσπισης του Ντίνου Μιχαηλίδη, Γιάννης Μαντζουράνης, είπε ότι «μόνο αντιπαλότητες που δημιουργούνται εδώ μέσα εξαιτίας αυτής της υπόθεσης μπορεί να έχει ο Μάριος Μιχαηλίδης, αφού ποτέ άλλοτε δεν είχε διαφορές με κανέναν», και πρόσθεσε ότι «η υπεράσπιση δεν τρομοκρατείται από τέτοιες ενέργειες».