Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
Οσοι δεν βρέθηκαν εξ’ανάγκης στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας δεν μπορεί να κατανοήσουν τον αγώνα δρόμου στον οποίο τρέχουν καθημερινά ιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Αυτοί οι άνθρωποι ειναι οι καθημερινοί ήρωες γιατί αντιπαλεύουν με τις ελλείψεις αναλώσιμων, τα μύρια κενά και αγωνίζονται να προσφέρουν την αναγκαία περίθαλψη στους ασθενείς ακόμα και πάνω από τις δυναμεις τους. Είναι ένας πραγματικός άθλος το έργο που επιτελούν σε έναν μαραθώνιο να προλάβουν,τον θάνατο τις επιπλοκές και τους όποιους κινδύνους ελλοχεύουν τους προσερχόμενους στα κρατικά νοσηλευτήρια.
Τις τελευταίες μέρες ήμουν και εγώ ένας από τους πολλούς μάρτυρες αυτού το «Σισυφικού» έργου γιατρών και νοσηλευτών.Ιδίοις όμμασι διαπίστωσα το υψηλό αίσθημα ευθύνης αυτών των «λευκών αγγέλων» απέναντι στους συνανθρώπους τους.Την έγνοια και την φροντίδα τους για την αποθεραπεία των ασθενών , την ετοιμότητα τους να βοηθήσουν να καταπραϋνθεί ο ανθρώπινος πόνος, να διώξουν αγωνίες και φοβίες.
Υπάρχουν και οι ελάχιστες εξαιρέσεις βέβαια .Ο φόρτος δουλειάς, η κόπωση που μεγενθύνεται και με τα δυσεπίλυτα προβλήματα ίσως να δημιουργούν τις εξαιρέσεις. Ομως οι απαξιωτικές αναφορές,τα πικρόχολα σχόλια αρμοδίων και αναρμοδίων στα της υγείας των κρατικων νοσηλευτηρίων ότι «λουφάρουν» ή«τσακρούν το μισθό» και βολεύονται από τα δημόσια ταμεία είναι άδικες κακεντρεχείς και εν πολλοίς κακόβουλες.
Τους αξίζει κάθε έπαινος και κάθε στήριξη στο έργο τους.Ενα ενδεικτικό παράδειγμα ήταν και ένα περιστατικό που αξίζει να μνημονευτεί και να καταγραφεί στο τιτάνιο έργο αυτών των ανθρώπων.Νοσηλεύτρια με αγωνία έψαχνε κουβέρτα να σκεπάσει γυναίκα ασθενή που μόλις έβγαινε από το χειρουργείο .Το πώς τα κατάφερε μέσα σε αυτό το χάος των ελλείψεων, των κενών και των αδυναμιών δεν είναι της ώρας γιατί θα ανοίξουμε ένα άλλο κεφάλαιο για τα «τρωκτικά » και τους υπαίτιους της υποβάθμισης και απαξίωσης των κρατικών νοσηλευτηρίων.
Ο Υπουργός Υείας κ. Παμπορίδης μπορεί να μην βρέθηκε ποτέ του στην ανάγκη ως απλός πολίτης να νοσηλευτεί στον κρατικό τομέα της υγείας και σίγουρα δεν έχει ζήσει από κοντά και στις λεπτομέρειες του το δύσκολο έργο που επιτελούν οι γιατροί, παραϊατρικό προσωπικό νοσηλευτές και όλοι οι άλλοι που αποτελούν τους βασικούς κρίκους στην αλυσίδα της νοσηλευτικής φροντίδας και περίθαλψης.Θα πρέπει όμως να εγκύψει στα προβληματα τους να θεραπεύσει αδυναμίες, να συμπληρώσει κενά και ελλείμματα, να ενισχύσει το έργο τους και όχι να το δυσκολεύει. Και ας εκφράσει επιτέλους δημοσίως έναν ειλικρινή έπαινο για αυτούς τους μαραθωνοδρόμους της υγείας.Τους αξίζει!
