«My Way: Berlusconi in His Own Words». Αυτός είνα ο τίτλος της νέας βιογραφίας του Καβαλιέρε που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα και αναμένεται να προκαλέσει αναταράξεις.
Η χοντρο@@@α Ανγκελα Μέρκελ
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην αυτοβιογραφία του υποστηρίζει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ συνωμότησε εναντίον του για να τον ανατρέψει από πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης το 2011, λόγω των χειρισμών του στην οικονομία και το ρίσκο της εξάπλωσης της κρίσης σε όλη την ήπειρο.
«Νομίζω ότι όλα τα προβλήματά μου με την Μέρκελ ξεκίνησαν όταν γράφτηκε ότι την αποκάλεσα ”χοντροκ@@@α με την οποία δεν γίνεται να κάνεις σεξ”», λέει ο Καβαλιέρε αρνούμενος ότι είχε χρησιμοποιήσει ποτέ τέτοιο όρο για την Γερμανίδα καγκελάριο. «Ποτέ δεν το είπα. Ηταν επινόηση μιας ιταλικής εφημερίδα, που δημιουργήθηκε από κάποιον που ήθελε να με βλάψει και να προκαλέσει μια σύγκρουση ανάμεσα σε εμένα και την Ανγκελα».
Για τις σχέσεις του με τον Καντάφι
Ο πόλεμος του Ιράκ το 2003 «Ημουν πολύ ανήσυχος. Ηθελα να προσπαθήσω να αλλάξω μυαλά στον Τζορτζ Μπους. Εψαχνα μια εναλλακτική λύση για την εισβολή στο Ιράκ. Προσπαθούσα να σκεφτώ μια χώρα στην οποία ο Σαντάμ θα μπορούσε να πάει εξορία, μια διέξοδο για να αποφευχθεί ο πόλεμος. Ετσι ήρθα σε επαφή με τον Καντάφι και συζητήσαμε το ενδεχόμενο να δεχθεί τον Σαντάμ στη Λιβύη. Μιλήσαμε για αυτό πάνω από έξι φορές, μεταξύ του τέλους του 2002 και τις αρχές του 2003 και σχεδόν είχα καταφέρει να τον πείσω. Ο Μπους δεν ήταν αντίθετος στην ιδέα. Θα το είχε αποδεχτεί, αν υπήρχε αρκετός χρόνος (σ.σ. για να πείσει τον Σαντάμ)».
Για τις γυναίκες
«Είμαι γεννημένος γόης! Περισσότερες φορές, πάντως, ήμουν στη θέση του γοητευμένου», λέει ο Καβαλιέρε, ενώ απαντώντας στις φήμες ότι έχει ένα χαρέμι από 30 και πάνω γυναίκες, ηθοποιούς και call-girls, τις οποίες έχει εγκαταστήσει σε διαμερίσματα στο Μιλάνο, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι λέει: «Είμαι 74 ετών και παρόλο που είμαι κάθαρμα, η ιδέα των 33 κοριτσιών σε δύο μήνες μου πέφτει… βαριά. Θα έπεφτε βαριά ακόμη και σε έναν άνδρα 30 ετών».
Ο Κάμερον στο Τζακούζι
Στο βιβλίο παρατίθεται και η απίστευτη ατάκα του Ντέιβιντ Κάμερον, όταν με χιούμορ αποκάλυψε τι είπε στην γυναίκα του όταν η βοηθός του τους διέκοψε λέγοντάς του πρέπει να πάνε στην Ιταλία στον Μπερλουσκόνι. «Σαμάνθα πρέπει να πάω στην Ιταλία για δείπνο με τον Μπερλουσκόνι. Μην ανησυχείς, θα βγω από το τζακούζι πριν εμφανιστούν οι πόρνες».
Για την προέλευση του «μπούνγκα-μπούνγκα»
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι εξήγησε ότι ήταν ένα αστείο μεταξύ εκείνου και τον συνταγματάρχη Καντάφι, τον οποίο υπολόγιζε ως σταθερό φίλο.
Το ανέκδοτο από το οποίο εμπνεύστηκαν το «μπούνγκα-μπούνγκα» έχει ως εξής:
«Ενα ζευγάρι Ιταλών πολιτικών συλλαμβάνονται από μια άγρια αφρικανική φυλή οι οποίου τους δένουν. Ο αρχηγός της φυλής εμφανίζεται και λέει σε έναν από τους δύο Ιταλούς: ”Τι θέλεις, να πεθάνεις ή μπούνγκα-μπούνγκα;”. Ο πολιτικός διαλέγει τη δεύτερη επιλογή. Αλλά το μπούνγκα-μπούνγκα σημαίνει αναγκαστική συνουσία. Ο ηγέτης της φυλής προσεγγίζει στη συνέχει ακαι τον δεύτερο πολιτικό και του κάνει την ίδια ερώτηση. Ο Ιταλός τρομοκρατημένος λέει ”θα προτιμούσα να πεθάνω” και ο ιθαγενής του απαντά: ”Καλά εσείς θα πεθάνετε, αλλά πρώτα έλατε να κάνουμε λίγο μπούνγκα-μπούνγκα!».
«Από αυτό το αστείο βγήκε το μπούνγκα-μπούνγκα», προσέθεσε ο Μπερλουσκόνι.
Κρετίνος και αλάζονας ο Σαρκοζί
Για τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Ν.Σαρκοζί ο Μπερλουσκόνι τον περιγράφει με βιτριολικό τρόπο ως εξεής:Ένας «κρετίνος», ένας «αυτάρεσκος, επιθετικός» άνδρας, που «ζηλεύει» τα πλούτη των άλλων.
Ο Σαρκοζί είναι «ένας παραφουσκωμένος πολιτικός, με υπερμεγεθες εγώ», ένα «ναπολεόντειο πρόσωπο με έντονο πνεύμα και ευέξαπτη ιδιοσυγκρασία», σύμφωνα με το βιβλίο που έγραψε ο αμερικανός δημοσιογράφος Αλαν Φρίντμαν.
«Ζήλευε, επειδή εγώ ήμουν πλούσιος κι εκείνος όχι» διαβεβαιώνει ο Μπερλουσκόνι αφηγούμενος, γελώντας, ότι μετά τον γάμο του με την Κάρλα Μπρούνι, την κληρονόμο μιας πάμπλουτης ιταλικής οικογένειας, ο Σαρκοζί του είπε: «Δες, Σίλβιο: Τώρα είμαι πλούσιος! Σαν εσένα!».
Σε μια σύνοδο στις Βρυξέλλες, στα τέλη Οκτωβρίου 2011, λίγες εβδομάδες πριν από την αποχώρηση του Μπερλουσκόνι από την πρωθυπουργία λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ιταλία και την απώλεια της πλειοψηφίας του, ο Σαρκοζί αρνήθηκε να κάνει χειραψία μαζί του. «Σκέφτηκα: Τι κρετίνος! Τι αλαζονεία! Κανείς δεν μου συμπεριφέρθηκε ποτέ έτσι» συνεχίζει οργισμένος ο πρώην Καβαλιέρε.
Ο Μπερλουσκόνι δεν υπέκυψε στην «πεισματική επιμονή» και τις «επιθετικές πιέσεις», για να δεχτεί την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ιταλία, ούτε «κατάπιε» το «χαμόγελο συνενοχής που μετατράπηκε σε μια γκριμάτσα αυταρέσκειας» που αντάλλαξαν ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας με την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ, όταν ένας δημοσιογράφος τους ρώτησε αν είχαν εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις που έδινε η Ρώμη ότι θα προχωρούσε σε μεταρρυθμίσεις.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο Μπερλουσκόνι διατείνεται ότι πρόσφερε πολλά κοσμήματα αξίας, τα οποία «πλήρωσε από την τσέπη του», στην Μέρκελ η οποία πάντα έμοιαζε «ευχαριστημένη που τα λάμβανε».
Πολύ σοβαρό παράπτωμα, στα μάτια του Μπερλουσκόνι, ήταν και το γεγονός ότι ο Σαρκοζί είχε το θράσος να μείνει ανέκφραστος όταν, τον Απρίλιο του 2011, του αφηγήθηκε ένα ανέκδοτο για «την υποτιθέμενη λιβυκή προέλευση της έκφρασης μπούνγκα-μπούνγκα». Τον επόμενο μήνα, στη σύνοδο της G8 στην Ντοβίλ, η «απαστράπτουσα» Κάρλα Μπρούνι αγκάλιασε όλους τους άλλους ηγέτες εκτός από τον Μπερλουσκόνι.
Ο Σαρκοζί είναι επίσης ο πρωταγωνιστής ενός μεγάλου κεφαλαίου, αφιερωμένου στον Μουάμαρ Καντάφι, τον «φίλο» του Μπερλουσκόνι, τον οποίο «καλόπιανε» δημοσίως όταν τον δέχτηκε με τιμές στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 2007. Όμως αφού αντιμετώπισε «αδέξια» την εξέγερση στην Τυνησία και «με ενδοιασμούς» εκείνη της Αιγύπτου, «μέθυσε» τους δυτικούς ηγέτες για να πετύχει μια στρατιωτική επέμβαση της Δύσης στη Λιβύη.
«Ζήλευε τις άριστες σχέσεις μου με τον Καντάφι. Αντιλαμβανόταν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να με συναγωνιστεί, για να κερδίσει νέα πετρελαϊκά συμβόλαια λόγω της φιλίας μου με τον συνταγματάρχη» αναλύει ο Μπερλουσκόνι.
Σύμφωνα με τη βιογραφία του, ο Μπερλουσκόνι «είχε καλύτερη γνώση των λιβυκών πραγμάτων από τον Σαρκοζί και ήταν πεπεισμένος ότι η εμπλοκή σε έναν πόλεμο σ’ αυτή τη χώρα ήταν καθαρή τρέλα».
Πάντως, ο πρώην πρωθυπουργός που έχει αντιμετωπίσει αμέτρητες δικαστικές υποθέσεις στην Ιταλία, χαρακτηρίζει απίθανο να είχε χρηματοδοτήσει ο Καντάφι την προεκλογική εκστρατεία του Σαρκοζί