Καμιά φορά το βρίσιμο κάνει καλό στην υγεία. Οι αρχαίοι Έλληνες το γνώριζαν αυτό και το έκαναν στην καθημερινότητα τους. Το βρίσιμο μπορεί πολύ εύκολα να μας κάνει να αποσυμπιεστούμε από τα άγχη της καθημερινότητας. Για παράδειγμα ένας μεγάλος δραματουργός της αρχαιότητας, ο Αριστοφάνης, έβαζε πολύ συχνά στις κωμωδίες του πολύ βρίσιμο κι αυτό είχε επηρεάσει όλους τους Αθηναίους σε μεγάλο βαθμό. Η γλώσσα του είναι τέλειο υπόδειγμα της αττικής καθομιλουμένης. Δεν έχουμε χυδαιολογία για τη χυδαιολογία (χρήση δηλ. χυδαίας γλώσσας και εκφράσεων που να παραβιάζουν τους κανόνες της ευπρέπειας). Έχουμε αθυροστομία (βωμολοχίες, βρισιές κ.ά.) αλλά μόνον όπου επιβάλλεται από τη δράση.
Ας γελάσουμε με μερικά: «Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο» («έτσι και μαχότανε, σίγουρα θα χεζότανε»). «Ποιοι κυβερνούν; Οι ευρύπρωκτοι»… Φέρε μου γρήγορα ένα χωνί για να στραγγίσω το μυαλό μου και να πω κάτι έξυπνο»… «Κράτα πάνω απ’ το κεφάλι μου αυτήν την ομπρέλα, για να μη με βλέπουν οι θεοί»… Έχεις βρώμικη φωνή, κακή ανατροφή, είσαι χυδαίος: επομένως έχεις όλα τα προσόντα για πολιτικός». Όσοι βγαίνουν τις νύχτες, πάνε για βρωμοδουλειές».
Ο Αριστοφάνης πίστευε πως με τη σάτιρά του θα βελτιώσει τα κακώς κείμενα, θα προφυλάξει την πόλη από άστοχες επιλογές και θα βοηθήσει τους συμπατριώτες του να γίνουν καλύτεροι. Πως ο ρόλος της κωμωδίας είναι παιδαγωγικός και ότι οι συμβουλές που δίνει ο χορός είναι σοφές. Ο Αριστοφάνης εκφράζει τον πόνο τού έντιμου Αθηναίου πολίτη που μάχεται ενάντια στον ξεπεσμό της δημοκρατίας. Δεν είναι κάποιος οπαδός κόμματος που χρησιμοποιεί το θεατρικό έργο για προπαγάνδα. Είναι ένας συγγραφέας με το τυπικότατο αθηναϊκό ενδιαφέρον για την πολιτεία.
Τι γίνεται όμως με τους Αρχαίους Έλληνες; Γιατί επέλεγαν να βρίζουν; Θεωρούσαν πως το βρίσιμο έκανε καλό στην ψυχική υγεία, αρκεί να γίνεται με μέτρο και εξυπνάδα. Η βωμολοχία δρούσε σαν φάρμακο για το άγχος και το στρες. Ξαλάφρωνε την ψυχή. Σύμφωνα με τα γραπτά κείμενα που έχουν σωθεί από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων, οι πρόγονοι μας ήταν ιδιαίτερα αθυρόστομοι και έβριζαν πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Αν διαβάσετε το βιβλίο του Μάριου Βερέττα, «Τα βρωμόλογα των αρχαίων Ελλήνων», θα βρείτε αναφορές στο τρόπο που οι αρχαίοι Έλληνες έβριζαν και χυδαιολογούσαν.
Μερικές παράξενες βρισιές που χρησιμοποιούσαν στην καθημερινότητα τους οι αρχαίοι Έλληνες:
ΑΒΡΟΒΑΤΗΣ: Ο θηλυπρεπής άνδρας με γυναικείο βάδισμα
ΓΥΝΑΙΚΟΠΙΠΗΣ: Ο μπανιστιρτζής
ΕΣΧΑΡΑ: γυναικείο αιδοίο
ΕΥΠΥΓΟΣ: γυναίκα με ωραία οπίσθια
ΚΑΣΣΩΡΙΣ: πόpνη
ΠΟΣΘΩΝ: άνδρας με μεγάλο πέος
ΜΥΖΟΥΡΙΣ: γυναίκα που βυζαίνει πέος
ΗΔΟΝΟΘΗΚΗ: το αιδοίο
ΛΟΧΜΗ: το τριχωτό αιδοίο
ΧΑΛΚΙΔΙΤΙΣ: η πολύ φτηνή πόρνη, αυτή που εκδίδεται για ένα χάλκινο νόμισμα
ΛΕΧΡΙΟΣ: Λεχρίτης
ΚΥΝΤΕΡΟΣ: ο αναίσχυντος, ο κοπρίτης
ΠΗΘΙΚΑΛΩΠΗΞ: άνθρωπος πανούργος
ΑΝΑΣΕΙΣΙΦΑΛΛΟΣ: φιλήδονη γυναίκα που πιάνει και κουνάει το φαλλό