Στο κέντρο μιας κοσμικής «φυσαλίδας» έκτασης χιλίων ετών φωτός βρίσκεται ο πλανήτης μας αποκαλύπτει ερευνητικό πρόγραμμα του Κέντρου Αστρονομίας Smithsonian των ΗΠΑ και ίσως σε αυτή την «φυσαλίδα» οφείλει την εξελικτική διαδικασία του το ανθρώπινο είδος!
Οι οποίοι μάλιστα κατάφεραν να την αποτυπώσουν τρισδιάστατα αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ότι μια σχετικά «κοντινή» σε εμάς περιοχή του γαλαξία μας υπήρχε πριν από περίπου 14 εκατ. έτη ένα σμήνος περίπου 15 άστρων, το οποίο καταστράφηκε σε ένα μπαράζ εκρήξεων σουπερνόβα οι οποίες δημιούργησαν μια κοσμική δομή, μια φυσαλίδα έκτασης χιλίων ετών φωτός, μέσα στην οποία «μεγαλώνει» η Γη!
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή αποκάλυψη αφού είναι η πρώτη φορά που προσδιορίζεται η χρονοτοπική ύπαρξη της Γης!
Το ηλιακό μας σύστημα εισήλθε σε αυτή σχετικά «πρόσφατα» πριν από περίπου πέντε εκατ. έτη.
Αν σκεφθούμε ότι η πτώση του μετεωρίτη που θεωρείται ως αιτία της εξαφάνισης του 90% της ζωής στον πλανήτη, μεταξύ των οποίων και των δεινοσαύρων συνέβη, περίπου πριν από 65 εκατ. έτη, καταλαβαίνουμε ότι η είσοδος στην «φυσαλίδα» συνέπεσε με την εμφάνιση ακόμα και του ανθρώπου!
Οι ειδικοί αναφέρουν ότι «υπάρχουν και άλλες τέτοιου είδους κοσμικές φυσαλίδες στο Σύμπαν αλλά η θέση που έχει το ηλιακό μας σύστημα μέσα σε αυτό, δηλαδή ακριβώς στο κέντρο του είναι εξαιρετικά σπάνια» και ίσως σε αυτό οφείλει μέσω μιας κοσμικής διαδικασίας η εμφάνιση του ανθρώπου σε αυτή!
Όπως λένε η θέση αυτή που βρισκόμαστε μας επιτρέπει να κοιτάζουμε τον ουράνιο θόλο και να εντοπίζουμε συνεχώς τη γέννηση νέων άστρων.
