Παρουσιάστηκε  το βιβλίο της Μαρούλας Θεοδοσιάδου “Οδοιπορικό στη χώρα των Νάνων την εποχή της Καραντίνας», που αποτελεί ένα χρονικό πανδημίας για όλες τις ηλικίες. Στο πλαίσιο της παρουσίασης, μαθητές του Κουπάτειου Δημοτικού Σχολείου Πάφου και του Δημοτικού της Αραδίππου ζωγράφισαν για την εποχή της καραντίνας και του covid- 19. Αντλώντας έμπνευση από το βιβλίο της συγγραφέας Μαρούλας Θεοδοσιάδου “Οδοιπορικό στη χώρα των Νάνων την εποχή της καραντίνας”, που τους δώρισε, οι μαθητές των δύο σχολείων δημιούργησαν και εξωτερίκευσαν τα αισθήματα τους για την πανδημία, που συγκλόνισε την ανθρωπότητα. Όλα τα έργα των μαθητών εκτέθηκαν κατά την εκδήλωση της παρουσίασης.

Η συγγραφέας στο βιβλίο της, μέσω της Φρίντας Χαραντίνας, ενός φανταστικού προσώπου, ξεναγεί τους αναγνώστες σ’ ένα νοερό ταξίδι λόγω του κορωνοϊού στη χώρα των Νάνων. Τους γνωρίζει τις φυσικές ομορφιές του τόπου της και τους ανθρώπους με το μικρό ανάστημα και τη μεγάλη καρδιά. Ενωμένοι αντιμετώπισαν τα πολλά προβλήματα που δημιούργησε η επιβολή της καραντίνας.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με μουσική εισαγωγή από τη Μαρίλια Χαραλαμπίδη και τον Ευθύβουλο Θεοχάρους.

Σε τοποθέτηση του ο Πρόεδρος της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου Δρ, Μιχάλης Αναστασιάδης  με θέμα “Η πανδημία μέσα από τα μάτια των γιατρών” ανέφερε αρχικά πως όταν κλήθηκε να συμμετάσχει στην παρουσίαση του βιβλίου της Μαρούλας Θεοδοσιάδου ένα ρίγος συγκίνησης και βαθύ αίσθημα τιμής και ευθύνης τον διαπέρασε. Συγκίνησης για την συμμετοχή σε μια εκδήλωση αφιερωμένη σε μια αξιοθαύμαστη γυναίκα και έναν αυθεντικό πνευματικό άνθρωπο, τιμής για την αναγνώριση της προσφοράς του επαγγελματικού κλάδου τον οποίο εκπροσωπεί αλλά και της δικής του, μικρής έστω, συνεισφοράς στον κοινό αγώνα κατά της πανδημίας, ευθύνης για το μήνυμα που θα επιχειρήσει, όπως είπε να αποστείλει σαν συνέχεια της εκκωφαντικής κραυγής αφύπνισης και ευαισθητοποίησης που μας χάρισε η κυρία Μαρούλα με το ευφάνταστο χρονικό της.

Ο Δρ. Αναστασιάδης ανέφερε πως το χρονικό της συγγραφέως , παρά το γεγονός πως γράφτηκε πριν από ένα χρόνο, μέσα στους περιορισμούς της καραντίνας, στον απόηχο της απρόσμενης και καθολικής αλλαγής της καθημερινότητας μας και προτού μπουν στη ζωή μας τα εμβόλια, τα νέα φάρμακα, οι νέες γνώσεις εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και εν πολλοίς προφητικό. Καθώς οι συνέπειες της καραντίνας που τόσο γλαφυρά περιγράφει, υφίστανται ακόμα και εξακολουθούν να μας επηρεάζουν, συμπλήρωσε. Το μεγάλο πρόβλημα δυστυχώς δεν ήταν ο αναγκαίος περιορισμός και οι επιπτώσεις του στην ψυχική, κοινωνική, οικονομική και επαγγελματική μας κατάσταση και δραστηριότητα. Είναι η ίδια η πανδημία, τόνισε η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται ανάμεσα μας, η γενεσιουργός αιτία όλων αυτών των επιπτώσεων και αναζητεί αυτό που η ίδια η συγγραφέας αναφέρει στο οπισθόφυλλο…

Η ασθένεια αυτή, όσο κι αν επιστημονικά είχε προβλεφθεί από κάποιους, μας βρήκε, παραδέχτηκε, απροετοίμαστους. Όπως ένας ξαφνικός πόλεμος που απαιτεί άμεση επιστράτευση αλλά και σπέρνει τον πανικό, την αβεβαιότητα, την σύγχυση. Απαιτούσε, συνέχισε, «απόκτηση γνώσεων σε σύντομο χρονικό διάστημα, προσαρμογή στην νέα καθημερινότητα άσκησης του λειτουργήματος μας, προτεραιότητες στην αντιμετώπιση των ασθενών μας, πρωτοφανή μέτρα προστασίας, αγωνία για την όσο το δυνατό ταχύτερη και καλύτερη αντιμετώπιση των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών στα νοσοκομεία μας».

Η διαρκής ενασχόληση με μια συγκεκριμένη νόσο και τις συνέπειες της δημιούργησε εξαρχής σε μας  πρόσθεσε, το αίσθημα του φόβου… μη τυχόν και διαφύγει της προσοχής μας το οποιοδήποτε άλλο σοβαρό πρόβλημα υγείας πιθανώς να έχουμε να αντιμετωπίσουμε στους ασθενείς μας. Όσο δε περισσότερο αυξανόταν η ανάγκη για παροχή συμβουλών από τηλεφώνου και επομένως η προσπάθεια να διαπιστώσουμε εξ αποστάσεως τη σοβαρότητα του όποιου προβλήματος μας περιέγραφε κάποιος ασθενής μας, τόσο διογκώνονταν και η δική μας ανησυχία και ανασφάλεια, σημείωσε. Επεσήμανε επίσης πως  μέσα στη διαδρομή της πανδημίας ήρθαν αντιμέτωποι και με έναν απρόσμενο εχθρό. Αυτόν της παραπληροφόρησης, της διασποράς ψευδών ειδήσεων και της αμφισβήτησης της επιστημονικής μας θέσης. Και όταν αναλογιστεί κανείς πόσο εύκολα και πόσο γρήγορα η τεχνολογία δίνει την δυνατότητα σε κάποιους να την εκμεταλλευτούν αυτή ήταν μια παράλληλη πανδημία, με ακόμα πιο δύσκολο τρόπο αντιμετώπισης, όπως είπε.

Ο Δρ. Αναστασιάδης ανέφερε πως οι αριθμοί όμως αδυσώπητοι. Καμιά ασθένεια από αυτές που διδαχθήκαμε ή ζήσαμε στην μέχρι τώρα επαγγελματική μας πορεία είπε,  δεν κατάφερε να προσβάλει τόσους πολλούς ανθρώπους σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Πρόσθεσε πως δυστυχώς δεν κατάφεραν ακόμα να μας πούνε πως νικήσαμε τον κορωνοιό ωστόσο το μόνο που μπορούν να υποσχεθούν ως  γιατροί, οι νοσηλευτές αλλά και επαγγελματίες υγείας που είναι καθήκον τους να είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης αυτής, δεν θα λυγίσουν.

Αν, είπε, «σας απογοητεύσαμε με κάποιες συμπεριφορές μας, μην μας κρίνετε αυστηρά. Ήταν και για μας μια πρωτόγνωρη εμπειρία, με απορίες, αγωνία, απογοητεύσεις. Θα συνεχίσουμε όμως να εργαζόμαστε, με ζήλο και αυταπάρνηση, μέχρι τη μέρα που δεν θα αισθανόμαστε πια νάνοι, που θα μπορούμε να ατενίζουμε όλοι μαζί το μέλλον με αισιοδοξία, με όνειρα και προσδοκίες, απαλλαγμένοι από το φόβο και την ανασφάλεια», κατέληξε.

Εξάλλου στην παρουσίαση του βιβλίου της συγγραφέως η Χρυσοθέμις  Χατζηπαναγή, Φιλόλογος, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας ανέφερε μεταξύ άλλων πως ο κατ’ εξοχήν προφανώς στόχος της δασκάλας-συγγραφέως, που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στα δρώμενα της δημοτικής και ιδίως της προδημοτικής-νηπιαγωγικής εκπαίδευσης, είναι η παιδαγωγία της πανδημικής κρίσης στο πλαίσιο ενός εξωσχολικού γόνιμου διαλόγου και γιατί όχι, καθώς ανεπιφύλακτα και εμπράκτως συνιστάται, μιας ενδοσχολικής μαθησιακής συνομιλίας με τα νεαρά μας βλαστάρια, όπως αποδεικνύεται από τις παρούσες εικαστικές, γλωσσικές και άλλες ευρηματικές δραστηριότητες των μαθητών της έκτης τάξης δύο δημοτικών μας σχολείων. Διαπιστώνεται έτσι ότι,  όπως είπε, πέραν των διδακτικών εγχειριδίων, τα καλά λογοτεχνικά βιβλία δύνανται να κεντρίσουν ως ελκυστικά διαδραστικά εναύσματα το ενδιαφέρον των παιδιών, ώστε μέσα από πολλαπλούς τρόπους έκφρασης να εξωτερικεύουν τις δεξιότητες και να αποδίδουν με παραδειγματική αυτενέργεια τον συναισθηματικό κόσμο των βιωματικών επαγωγικών τους γνώσεων.

Ακολούθησε η παρουσίαση αποσπασμάτων του βιβλίου από τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Αραδίππου Α’ και αντιφώνηση από τη συγγραφέα.

Χαιρετισμούς απηύθυναν επίσης ο Καθ. Κωνσταντίνος Ν. Φελλάς, Ανώτερος Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και ο Στρατής Ματθαίου, ΓΓ της ΠΑΣΥΔΥ.