Το διαχρονικό μάθημα της ιστορίας που θα πρέπει να συγκρατήσουμε είναι ότι σε μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, το άλυτο Κυπριακό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τρίτους ως μοχλός πίεσης προς την πλευρά μας, ότι πρωτίστως υπάρχει η ανάγκη επίλυσής του και ότι τις μεγαλύτερες εθνικές νίκες τις πετύχαμε με συναίνεση, σύμπνοια και εθνική συνεργασία, δήλωσε ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, σε χαιρετισμό απόψε σε εκδήλωση της Ακαδημίας Πολιτικής Παρέμβασης Νέων της ΝΕΔΗΣΥ με τίτλο «Η σύλληψη της ιδέας για την αίτηση ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Γλαύκος Κληρίδης».

Ο κ. Νεοφύτου σημείωσε πως σήμερα, που το ζητούμενο παραμένει μια σωστή, λειτουργική και δίκαιη λύση του κυπριακού για μια ευημερούσα, επανενωμένη, ειρηνική Κύπρο, αυτά τα διδάγματα της ιστορίας είναι εξόχως σημαντικά.

Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο ρόλο του τέως ΥΠΕΞ Ιωάννη Κασουλίδη και του πρώην ΥΠΕΞ της Ελλάδας Θεόδωρου Πάγκαλου οι οποίοι, είπε, μαζί με τον Γιάννο Κρανιδιώτη αποτέλεσαν την ενσάρκωση των σχέσεων συνεργασίας Ελλάδος – Κύπρου που επέφερε την επιτυχή κατάληξη για ένταξη στην ΕΕ.

Σημείωσε πως ο ΔΗΣΥ από την ίδρυση του είχε Ευρωπαϊκό προσανατολισμό ο οποίος εκφράστηκε από το 1976 στην ιδρυτική διακήρυξη ως πίστη ότι «η Κύπρος ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτιστικά, ανήκει στη Δύση και ιδιαίτερα στην Ευρώπη» , προσθέτοντας ότι η πορεία για ένταξη πέρασε από δύσκολες συνθήκες, δυσπιστία και σκληρές διαπραγματεύσεις μέχρι και την τελευταία στιγμή τον Δεκέμβρη του 2002.

“Τότε δεν τίθετο θέμα ένταξης χωρίς λύση.  Χρειάστηκε τιτάνια προσπάθεια το 1993 να πείσει η πλευρά μας ότι αν η Κύπρος ξεκινούσε διαπραγματεύσεις, αυτές θα είχαν καταλυτικό ρόλο στις προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού, καθώς θα ήταν ο μόνος αποτελεσματικός μοχλός πίεσης για να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία. Ο Γλαύκος Κληρίδης στο βιβλίο του «Ντοκουμέντα μιας εποχής 1993-2003»,  γράφει ότι η ιδέα για υποβολή αίτησης ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ διαμορφώθηκε στην Αθήνα από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου και υποστηρίχθηκε από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, πλην ΚΚΕ. Η ιδέα πήρε σαφέστερη μορφή με την επιστολή Πάγκαλου, προς τον Κύπριο ομόλογο του Γιώργο Ιακώβου”, ανέφερε.

Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ έκανε λεπτομερή αναφορά στους χειρισμούς του Προέδρου Κληρίδη από το 1993 έως και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999, όπου οι αρχηγοί των κυβερνήσεων των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέστησαν σαφές ότι η λύση του Κυπριακού δεν θα ήταν προϋπόθεση για την ένταξη της Κύπρου στην Ένωση.

“Η συνεισφορά της Ελλάδας καθοριστική, κατορθώνοντας για την Κύπρο μια πολύ μεγάλη δέσμευση, που ενώ αρχικά θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη, τελικά αποδείχθηκε αποτελεσματική για την Κύπρο. Η Κύπρος να εντασσόταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανεξάρτητα από τη λύση του Κυπριακού” ανέφερε.

Ο κ. Νεοφύτου συνέχισε λέγοντας ότι η Κοπεγχάγη χαρακτηρίστηκε με τα δραματικά γεγονότα προσπάθειας άμεσης σύνδεσης του Κυπριακού με την ενταξιακή πορεία και τις ιδιαίτερα έντονες πιέσεις που δέχθηκε η πλευρά μας τότε να διαπραγματευτεί και να υπογράψει επί της ουσίας λύση μέσα σε λίγες ώρες.

“Από τη μία, η συνετή πολιτική του Προέδρου Κληρίδη και οι αριστοτεχνικές κινήσεις του, που κάποιος θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει ως και την επιτομή θεωρίας παιγνίων. Σε συνάρτηση με την άψογη συνεργασία και απόλυτη συναντίληψη με την Ελληνική κυβέρνηση από την άλλη, απέφεραν καρπούς. Η Κύπρος να ενταχθεί ολόκληρη, χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους και χωρίς την προηγούμενη επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος”, συνέχισε.

Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ μίλησε και για την αρωγή, στήριξη και συμπαράσταση της Ελλάδας που ήταν εμφανής σε κάθε σημείο της πορείας αυτής. “Οι σχέσεις ειλικρίνειας και συνεργασίας μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών Κασουλίδη και Πάγκαλου ήταν η μετουσίωση της νέας μορφής συνεργασίας που επιδίωκε ο Πρόεδρος Κληρίδης με την Ελλάδα. Σε αυτή την πορεία καταλύτης ο Γιάννος Κρανιδιώτης, ο τεχνοκράτης, οραματιστής αρχιτέκτονας της διαδικασίας ένταξης”, κατέληξε.