*Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο νους του πρώην πρωθυπουρογύ είναι ένα κενό ανάμεσα στα τοιχώματα

Δριμεία, αν και παραβολική, κριτική ασκεί στον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου ο συγγραφέας Νίκος Δήμου παρομοιάζοντας τον «με ένα κεφάλι που έγινε κολοκύθα».

Στο κείμενό του με τίτλο «Κολοκύθα» που ανήρτησε στην ιστοσελίδα protagon.gr ο κ. Δήμου υποστηρίζει ότι ο πρώην πρωθυπουργός «βγήκε λίγος και φτενός» εξ αιτίας των δυναμικών προγόνων του που ήταν «τεράστιες κολοκύθες».

Υποστηρίζει ότι «μέριμνά του (είναι) να ξαναγυρίσει στη δόξα» αλλά τον «καρφώνει» γράφοντας ότι σκέπτεται όπως «μια κολοκύθα που έγινε κεφάλι».

Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να χαρακτηρίσει το νου του πρώην πρωθυπουργού ως «ένα κενό ανάμεσα στα τοιχώματα».

Όλο το κείμενο του Νίκου Δήμου έχει ως εξής:

Είναι από μεγάλη γενιά. Πρόγονοί του κάτι τεράστιες κολοκύθες, τόσο δυναμικές και απαιτητικές για τροφή, που στέγνωσαν το χωράφι. Έτσι αυτός βγήκε λίγος και φτενός. Μέριμνά του να ξαναγυρίσει στη δόξα.

Σκέπτεται. Τι σκέψεις μπορεί να κάνει μία κολοκύθα που έγινε κεφάλι; Ό,τι και ένα κεφάλι που έγινε κολοκύθα. Πολλά περνάνε μέσα από το νου του, ελάχιστα μένουν.

Ακούει. Τους συντρόφους από παλιά, τους κηπουρούς, που του μιλάνε για δοξασμένες ανθοφορίες και καρποφορίες, μποστάνια όπου όλα υπάρχουν. Τα ακούει και προσπαθεί να ξεχάσει τον μαρασμό, την πτώση και την άδικη αποπομπή.

Άδικο, άδικο! Αυτό τον τρώει, αυτό τον τρελαίνει. Υποφέρει. Γυρίζει παντού, σπέρνει άγονους κολοκυθόσπορους, αλλά ο νους του είναι στο πατρικό χωράφι.

Ποιος νους; Ένα κενό είναι ανάμεσα στα τοιχώματα. Ένα κενό που αντηχεί. (Γι’ αυτό οι παλιότεροι έφτιαχναν όργανα από κολοκύθες). Ένα ηχείο που απηχεί. Ήχους, ξένες φωνές, θορύβους και πολλά παράσιτα.

Ίσως θα τον βοηθούσε, αν μπορούσε να διαβάσει την «Αποκολοκύνθωση» (Λατινικά: Apocolocyntosis) που έγραψε ο μέγας Σενέκας για τον αυτοκράτορα Κλαύδιο. Ήταν μία πικρή σάτιρα. Το μόνο που μπορούσε να του προσφέρει, αντί για την (αυτοκρατορική) Αποθέωση.