Στα άγρια νερά της Κύπρου!

 

*Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους

 

 

????????????????????????????????????

Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

Μια στάλια τόπος, με ένα λαό που αγαπά την θάλασσα και θερμαίνει  τα όνειρα του  κάτω από το ανυπόφορο λιοπύρι.  Εδώ και χιλιετηρίδες κτίζει και ξανακτίζει  από τα χαλάσματα.Από τα ερείπια πλάθει ιστορίες,γεννά και ξαναγεννά ελπίδες, διαιωνίζοντας την παρουσία του σε τούτο τον άγονο  βράχο που τον είπαν και «πράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος…»

Κάποτε υπερόπτης και άλλοτε ταπεινός.Φιλότιμος και αγαπησιάρης, αφελής, ενίοτε ονειροπόλος,  προδομένος, από   φίλους και αδελφούς.

Σήμερα, στα άγρια νερά τη Κύπρου πλέουν πολεμικά πλοία, αεροπλανοφόρα , φρεγάδες και γεωτρύπανα…μυρίστηκαν πλούτο, συμφέροντα και πλάκωσαν όπως τα γεράκια ύστερα από μια αιματηρή μάχη.  Εκεί που άλλοτε μας κάρφωναν με τις λόγχες της συνωμοσίας, και σχεδίαζαν πάνω από τα πτώματα των αγέννητων παιδιών μας τα μελλούμενα του αιμάτου και της συμφοράς μας , τότε που έστελλαν τα σιδερενια πουλιά να ξεράσουν φωτια και σίδερο , σήμερα έρχονται ως προστάτες και σύμμαχοι.

Και η κερκίδα των αφελών χειροκροτεί.Δεν μας σκιάζει φοβέρα καμιά …τώρα έχουμε προστάτες! Οι νταβατζήδες άλλαξαν φορεσιές .Με λευκά κολάρα, ρολόγια Rolex και μπιχλιμπίδια Mont Blanc χαμογελούν.  Αυτοί  που κάποτε μας ξεπουλούσαν στους μακελλάρηδες για να κοιμούνται ήσυχοι  σε ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο,ορμητήριο για πλιάτσικο, ντόλαρς και αίμα.   Τώρα στέλλουν πλοία για να εμποδίσουν τους μακελλάρηδες να πλησιάσουν τον θησαυρό…

Συνωστισμός αρπακτικών στα άγρια, αγαπημένα νερά της Κύπρου: Αμερικανοί, Γάλλοι, Νορβηγοί, Ισραηλινοί , Αγγλοι και όλο το κακό συναπάντημα.Κονταροκτυπιούνται τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Και εμείς γελούμε σαν τα παιδιά που κέρδισαν μια  μάχη με ξύλινα σπαθιά.

  Ξελαρυγγίζεται ο  «αριστερός» ηγέτης καλώντας  τους δύο ηγέτες (εξισώνοντας τον εγκάθετο της κατοχής  με τον νόμιμα εκλελεγμένο) και τις εγγυήτριες δυνάμεις να λάβουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις για το μέλλον του τόπου μας χωρίς να μπαίνουν στο παιγνίδι αλληλοεπίρριψης ευθυνών…»

Μα ποιές γενναίες αποφάσεις να πάρουν; Οταν δεν ακούει του μουεζίνη του Ερντογάν να φωνάζει από τα βάθη της Ανατολίας πως δεν επιστρέφουν ούτε σπιθαμή γης από όλα όσα άρπαξαν με τη βία. Οσα κούρσεψαν κλεμμένα και αγύριστα…

Και ποιές εγγυήτριες δυνάμεις;Ο ένας καθ’έξιν σφαγέας  και η άλλη ανέκαθεν δολοπλόκος και κατα συρροήν δολοφόνος .Η καημένη Ελλάς με οσα κουρέλια της άφησαν από τα ληστρικά μνημόνια προσπαθεί  το κατα δύναμην.

Του φταίει τώρα ο ηγέτης τη δεξιάς και εκλελεγμένος Πρόεδρος με τα δεκανίκια του δήθεν κεντρώου χώρου, επειδή  δεν τον  άκουσε .Και ότι η υποστήριξη που του έδωσε είχε πολιτικό  κόστος! Πώς να μην έχει κόστος η απόλυτη στήριξη προς τη δεξιά, όταν έχει ξεχάσει το σύνθημα «Δεν ξεχνώ το φασισμό», και το παρασύνθημα «έξω ο Αττίλας του θαΝΑΤΟυ»;

Ο δεξιός ηγέτης κρατάει πάσο.Προσπαθεί να αλλάξει ρότα..Φωνάζει και αυτός αλλά με το μάτι καρφωμένο στον προεδρικό θώκο και τα συμπράγκαλα  της εξουσίας.

Βυσσοδομούν οι οπαδοί της όποιας λύσης…Πίσω από τον αφιονισμένο θυμό τους διακρίνονται τα εφήμερα, οι σκοπιμότητες , το αλισβερίσι πόσα δίνεις, πόσο πάει η υποταγή και το προσκύνημα.Ο χρυσός, που κανένας δεν μπόρεσε να κουβαλήσει στη νεκροφόρα του. Κάτι  κρύβουν, κάτι δύσοσμο διαχέεται…Είναι μήπως κάποιες  αγοραπωλησίες, ή  επενδύσεις  στα κατεχόμενα;Γι’ αυτό φωνάζουν στον  ξεριζωμένο της Καρπασίας, της Κερύνειας πως είναι «λαικισμός» να θέλει να επιστρέψει πίσω στο βιός του;

Γι’ αυτό και η Μόρφου παίζεται στα ζάρια, ας πάει και το παλιάμπελο;

Η δήθεν θυμωμένη Ε.Ε.και οι εκβιασμοί των νεοσουλτάνων

Οταν ο Γιλντιρίμ απαντά στον ξαφνιασμένο και δήθεν θυμωμένο Γιούνκερ : “Αυτοί που απειλούν την Τουρκία ότι θα της κλείσουν την πόρτα της ΕΕ πρέπει να ξέρουν καλά ότι η ΕΕ χρειάζεται την Τουρκία περισσότερο από ό,τι χρειάζεται η Τουρκία την ΕΕ» ,ξέρει πολύ καλά τι λέει.

Γνωρίζουν οι νεοσουλτάνοι πως ο Γιούνκερ ξέρει καλύτερα από τον καθένα πώς δεν υπάρχει βιομηχανία συσκευών στην Γερμανία που να μην παράγει το προϊόν της στην Τουρκία. Πώς η βιομηχανία βαρέων οχημάτων της Γερμανίας διαθέτει την αλυσίδα παραγωγής της στην Τουρκία. Πώς οι πατέντες της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας αποτελούν την ραχοκοκαλιά της τουρκικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Το ίδιο ισχύει για τις ολλανδικές παραγωγικές βιομηχανίες. Η γερμανική χημική βιομηχανία καθώς και η γαλλική διαθέτουν επενδύσεις στην Τουρκία που αθροιζόμενες φθάνουν τις πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια. Η γαλλική βιομηχανία ενδύματος είναι ο πρώτος καλύτερος πελάτης της Τουρκίας. Η Τουρκία είναι ένας από τους τρεις σημαντικότερους πελάτες της ευρωπαϊκής οικονομίας. Μόνο η Ολλανδία έχει επενδύσει τελευταία πάνω από 22 δισ. ευρώ στην Τουρκία.Αν προσθέσουμε και τη σημασία που έχει για τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.η θέση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ γίνονται πιο αντιληπτοί οι τεμενάδες της Ε.Ε. και του  «δυτικού πολιτισμού» προς την Αγκυρα και τους επιτελείς της.

Το έθνος να λυπάστε…

Το κυπριακό κινητοποίησε αρκετούς και θα  κινητοποιήσει ακόμα περισσότερους.Τα άγρια νερά της Κύπρου  αποτελούν ξανά και ξανά πεδίο αναμέτρησης ευρύτερων συμφερόντων.Στις συμπληγάδες των συμφερόντων η Κύπριδα του έρωτα και του αιμάτου αγωνίζεται να αντέξει!

Μας είπε ο ευγενικός κ.Γκουτέρες για φυσιολογικό κρατος ως να είναι αφύσικο να απολαύσει τούτος ο λαός μια φυσιολογική λύση.Μετά τα βρόντηξε και έφυγε.

Ελάχιστοι απέμειναν να θυμούνται και να μνημονεύουν τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου της 18ης του Σεπτέμβρη του 2009.Ακόμα και εκείνοι που τις πρότειναν και τις κατάθεσαν.

Αφιερωμενο σε ηθελημένους αμνήμονες, σε ανήμπορους ηγέτες και σε βωβούς  πολιτικούς, το πιο κάτω επιμύθιο:

 

*Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.

    Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ’ τη σοδειά του.

    Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.

    Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της  κηδείας.

    Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.

    Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο 

    σπαθί και την πέτρα.

    Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για 

    φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.

    Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.”

 

*Απόσπασμα από το βιβλίο του Λιβανέζου ποιητή και φιλόσοφου Χαλίλ Γκιμπράν «ο Κήπος του  Προφήτη»

 (19/7/2017)

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ στις 23/7/2017