Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

Ηταν επόμενο να ενοχληθούν, γιατί οι αλήθειες ξυπνούν μνήμες   και ανακαλούνται ερωτήματα που στον ουσιώδη χρόνο  έμειναν αναπάντητα.

Προτού στεγνώσει το μελάνι των «χαρούμενων»  δηλώσεων  του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ  στην Τουρκία και τις επαφές με τον «φίλο » του Τσαβούσογλου , η μια δραματική εξέλιξη ακολουθεί την άλλη με την Τουρκία να ξεπερνά κάθε όριο θράσους  και επιθετικότητας. Ως να συνωμότησε το σύμπαν να συνθλίψει  το απαίσιο πρόσωπο των εισβολέων της Κύπρου και να ρεζιλέψει τις καλές προθέσεις του ηγέτη της Αριστεράς.  Η ψυχρολουσία από τις δηλώσεις Ερντογάν « ούτε βήμα πίσω από το σχέδιο Ανάν » και  το ισχυρό «οχι στην επιστροφή της Μόρφου γιατί έχει εύπορη γη» ( οι σφετεριστές επιλέγουν πάντα τα εύπορα φιλέτα) και  το τελευταίο αλλά όχι έσχατο χαστούκι  με το  έγγραφο   που κυκλοφόρησε προχθες η Τουρκία  για τον «εναέριο χώρο  της Τ.Δ.ΒΚ», φαίνεται ακόμα να συνεφέρουν  την ηγεσία του ΑΚΕΛ. Ο  Γ.Γ. του ΑΚΕΛ αντι να βλέπει τους πλίνθους και τους κέραμους να καταρρέουν από την πολιτική του κατευνασμού του κατακτητή. Αντι να βρει την τόλμη να εκφέρει ένα συγγνώμη για το λάθος  της επίσκεψης στη φωλιά των γερακιών και των σταυρωτήδων της Κύπρου,  δείχνει την πόρτα στους διαφωνούντες. Φαίνεται αισθάνεται ισχυρός για να δηλώνει  στις διάφορες προεκλογικές συγκεντρώσεις   πως «όποιοι διαφωνούν  ….οι πόρτες είναι ανοικτές και να φύγουν».Να φύγουν από πού; Απο το σπίτι του ή από  ένα χώρο που δεν ίδρωσε  για να τον κτίσει; Το ΑΚΕΛ είναι μια λαϊκή κατάκτηση και κανένας δεν εχει τόν τιτλο  ιδιοκτησίας του. Ούτε ο Αντρος Κυπριανού, ούτε ο Χριστόφιας ούτε όσοι βρήκαν τις πόρτες ανοικτες και μπήκαν με διαφορετικές πλατόρμες  ως κακοί ξενιστές σε ένα υγιές σώμα   για να ικανοποιήσουν μωροφιλοδοξίας ή να επιβάλουν άλλες  ατζέντες.

Προσπερνώ τις απλουστεύσεις  από κάποια απλά και αγνά μέλη του ΑΚΕΛ τα οποία εκτιμώ απεριόριστα, επειδή προφανώς δεν γνωρίζουν και ρίχνουν μπηκτές πως «όσο έπαιρνα τον μισθό ήταν καλά ..» .ή και άλλες πιο υποτιμητικές αναφορές  στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης  ή ακόμα και στις κατ’ιδίαν συνομιλίες. .Αυτά τους λεν , αυτά ξέρουν αυτά λένε οι αγαθοί αυτοί άνθρωποι και δεν θα μπω στον πειρασμό να αποδείξω αν  εργαστηκα ή όχι με πάθος, ανιδιοτελώς και εθελοντικά πέραν της δουλειάς μου στη ΧΑΡΑΥΓΗ, για το ΑΚΕΛ.

Δεν θα προσπεράσω όμως τις αναφορές του κ. Στέφανου Στεφάνου που εμπλούτησαν το ρεπορτάζ της νεοεκδοθείσας εφημερίδας «Ρεπόρτερ» κάτω από τον τίτλο «Το σκληρό ΑΚΕΛ βρυχάται….»περι σκληρών θέσεων» που εξέφραζα  στα συλλογικά όργανα  ή τα περι θυμού, και πικρίας.

Η τελευταία  ομιλία μου στο συνέδριο του ΑΚΕΛ τον διαψευδει.Οπως και η ομιλία μου το 2013 στην Κ.Ε. για το θέμα ΧΑΡΑΥΓΗΣ -ΑΣΤΡΑ που έθετα τον εαυτόν μου εκτός  με την προϋπόθεση να μην γίνουν άλλες απολύσεις.Πού είπα πολλά, αλλά αντί απαντήσεων είδα χαμηλωμένα μάτια και φόβο μπας και βγουν έξω κάποιες πολύ σκληρές αλήθειες. Ερωτήσεις  που θέταμε ως μέλη του Π.Γ. σε ανύποπτο χρόνο πως έπρεπε να γνωρίζουν τα συλλογικά όργανα για τα οικονομικά του κόμματος για το  ποιοί συνεισφέρουν .Τους κινδύνους που επεσήμανε το τέως στέλεχος  του Π.Γ. Α.Χρυσοστόμου για να πάρει μια  απάντηση από τον  Δ. Χριστοφια (!) που δεν είναι της ώρας …

Την ομιλία μου στις 9 Απριλίου  του 2004 στην ολομέλεια της Κ.Ε. και την απόφαση μου να αποχωρήσω αν η ηγεσία αποφάσιζε να προχωρήσει στην αποδοχή του εκτρωματικού σχεδίου Ανάν.Τις αναφορές πως πιο πάνω από όλα είναι η Κύπρος και χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει ούτε κόμμα!

Τις δύο επιστολές παραίτησης μου στον πρώην  Γ.Γ. του ΑΚΕΛ πολύ πιο πριν  του σχεδίου Αναν  και την απόρριψη από μέρους του. (αν τις ξέχασε ή τις πέταξε  διατηρώ αντιγραφα στο αρχείο μου.)

Την επιμονή του τότε ΓΓ.ΑΚΕΛ Δ.Χριστόφια  στον τότε και νυν Πρόεδρο  της   Επ.Ελέγχου της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ να με τιμωρήσει για τις θέσεις που διατύπωνα στην αρθρογραφία μου  στη Χαραυγή  για το Κυπριακό και για το σχέδιο Ανάν, και την απόρριψη αυτού του αιτήματος  καθότι η  εκτίμηση μετά από πολυήμερες έρευνες κατέληγε στο συμπέρασμα  πως ολα τα άρθρα μου ήταν ευθυγραμμισμένα με τις συνεδριακές αποφάσεις.

Τα ερωτήματα για την Focus. την Δρομολαξιά για τα οποία  δήλωνε  άγνοια ακόμα και ο νυν Γ.Γ. του ΑΚΕΛ αλλά γνώριζε η εφ.ΠΟΛΙΤΗΣ.

Για τη στάση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ έναντι της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Αριστεράς όπου το κόμμα εχει θέση    παρατηρητή με την διαφωνία μου πως αυτή η ομάδα δεν διαφέρει και πολύ από την νεοφιλεύθερη ομάδα του ΕΛΚ και των Σοσιαλδημοκρατών

Τα πρακτικά θα τους φρεσκάρουν την μνημη τους.

Οσο τα περι μισθων και βολεμάτων …ένα θα αναφέρω.Μέλος του Π.Γ. το οποίο ήταν παρόν πριν λίγα χρόνια , σε μια συνάντηση γνωρίζει πολύ καλά πως ενώπιον του απέρριψα για τρίτη φορά πρόταση γνωστού καναλάρχη να εργοδοτηθώ κοντά του με διπλάσιο μισθό . Οπως συνειδητά απέρριψα κατόπιν προτροπης του ιστορικού ηγέτη του ΑΚΕΛ Εζ.Παπαϊωάννου να αποδεχθώ τον διορισμό μου ως φιλόλογος-ιστορικός  στη Δημόσια εκπαίδευση.

Για ενα πράγμα υπηρεφανευομαι πως δεν έχω «παρασημα»  από επισκέψεις και συναγελάσματα σε ξένες πρεσβείες. Ούτε κρυφές συναντησεις  με Ντάουνερ Αναστασιάδη  που σύμφωνα με έγγραφα των WIKILEAKS ποζάρει νυν μέλος του Π.Γ. που είχε χαρακτηρισθεί από  την κακόφημη UNOPS χρόνια πριν ως oppinion leader.

Σέβομαι απόλυτα τις δημοκρατικές διαδικασίες στο ΑΚΕΛ …Οπως σέβομαι και την άποψη ή και θέση κάποιου να μην αντέχει στην αφόρητη πρόκληση να χαρακτηρίζεται απο το γεράκι Τσαβούσογλου  ένας ηγέτης της Αριστεράς ως  « φίλος του».Και όταν το 2005 ένας άλλος «φιλος»  του Τσαβούσογλου, ο Ν.Αναστασιάδης ,  υπό την ιδιοτητα του ως  προέδρου του ΔΗΣΥ μαζί με τον νυν πρόεδρο Αβ. Νεοφύτου είχαν επισκεφθεί τους Ερντογάν και Νταβούτογλου , πάλιν άσκησα έντονη κριτική.

Γιατί τώρα; Επειδή τα ισοζύγια άλλαξαν δραματικά και η  πλειοψηφία έγινε πενιχρή μειοψηφία , και αυτό φαίνεται να το γνωρίζει πολύ καλά ο Μεβλούτ  Τσαβούσογλου, οταν μιλά για νέα ηγεσία στο ΑΚΕΛ.