Αμερικανικός πολιτικός αυτισμός η ιδέα για ένα «αστραπιαίο παγκόσμιο μη πυρηνικό κτύπημα»

 

Του Πέτρου Μ. Πέτρου

petrosΔεν υπάρχει καμία αμφιβολία, έγραφε πριν από αρκετούς μήνες, η Μεξικανική εφημερίδα «forbes»,* ότι αυτό που οι Αμερικανοί θέλουν να κάνουν, αξιοποιώντας τη γεωγραφική απόσταση, είναι ένα πυρηνικό πόλεμο με τη Ρωσία σε Ευρωπαϊκό έδαφος-κατά προτίμηση με ένα κοινό στρατό διαφόρων κρατών, μακριά από το σπίτι τους και εκείνοι να παλέψουν από απόσταση με διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBMs).

Ίσως, έγραφε, να υπάρχουν ακόμα κάποιοι στρατηγοί που πιστεύουν στην υποτιθέμενη «ανωτερότητά» τους επί των ρωσικών ένοπλων δυνάμεων, όμως εξακολουθούν να πλανώνται…

Παρά το ότι παρήλθε χρόνος και διαφάνηκαν πολλά για την ετοιμότητα και δυνατότητες ενός εκάστου, φαίνεται ότι εκείνες οι σκέψεις δεν βγήκαν από τα μυαλά των πολεμοχαρών στις ΗΠΑ και κάθε φορά που αισθάνονται ότι πλησιάζει το τέλος της ηγεμονίας τους, είτε το τέλος του δολαρίου και πολλά άλλα, αυξάνεται ο πολιτικός τους αυτισμός στη δόμηση των εξωτερικών τους σχέσεων και νομίζουν ότι μπορούν να διαφύγουν με ένα «αστραπιαίο παγκόσμιο μη πυρηνικό κτύπημα» που θα καθηλώσει και θα «αφοπλίσει» τις πυρηνικές δυνάμεις και δη την Ρωσία.

Δεν είναι τυχαίο που ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Ριαμπκόφ, δήλωσε χθες ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν τις αποσταθεροποιητικές δραστηριότητές τους, για “δημιουργία ενός παγκόσμιου συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας, και συνέχιση της ανάπτυξης μέσων ικανών να προκαλέσουν μια κατάσταση αφοπλιστική, χωρίς τη χρήση πυρηνικών κεφαλών, αλλά σε ένα τέτοιο βεληνεκές ίσο με αυτό των στρατηγικών μέσων» (σημ. δηλαδή των πυρηνικών όπλων, περίπου 4500 χιλιόμέτρων).

Με άλλα λόγια το σύστημα ταχέως “παγκόσμιου κτυπήματος» των ΗΠΑ προβλέπει τη δημιουργία ενός υπερηχητικού φορέα, που θα μπορεί να προκαλέσει υψηλής ακρίβειας μη πυρηνικό πλήγμα από το αμερικανικό έδαφος σε στόχους σε όλο τον κόσμο, σε περίπου μία ώρα μετά την εκτόξευσή του. Το σύστημα αυτό θα μπορεί να επιφέρει ένα μη πυρηνικό κτύπημα, για αφοπλισμό των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων.

Αναμφίβολα, η κατάσταση στον κόσμο περιπλέκεται ακόμα περισσότερο και επιδεινώνεται από τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, όπου αμέσως μετά την κατάρρευση των πρόσφατων συνομιλιών στη Γενεύη για εξεύρεση πολιτικής λύσης του προβλήματος στη Συρία, βλέπουμε να εξυφαίνονται συνεχώς σενάρια και σχεδιασμοί κινήσεων και αντιπερισπασμών, κύρια για υφαρπαγή του ελέγχου από τα χέρια της Μόσχας.

Όλα καταμαρτυρούν ότι οι Νατοϊκοί σύμμαχοι δεν υπολόγισαν καλά τις αντιδράσεις και δυνατότητες της «πληγωμένης αρκούδας» και τώρα αμήχανα και νευρικά ράβουν και ξηλώνουν σενάρια υπό την πίεση της Ρωσικής πολεμικής και διπλωματικής μηχανής, που δουλεύει ρυθμικά και ακατάπαυστα και έχοντας κερδίσει με το μέρος της Ρωσίας εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

Αναπόδραστα, οι σκέψεις και ενέργειες που λαμβάνουν χώρα μέσα σε αυτήν την άκρως ανησυχητική παγκόσμια κατάσταση, επαυξάνουν τους κινδύνους κορύφωσης της σύγκρουσης και μιας ευρύτερης ανάφλεξης, ανεξάρτητα εάν ενίοτε διαψεύδονται από τις ΗΠΑ και άλλους Νατοϊκούς.

Κινήσεις και πληροφορίες από στρατιωτικές πηγές υποδηλούν ότι κλιμακώνεται η δραστηριότητα από μέρους της Τουρκίας για εισβολή στη Συρία με συγκέντρωση δυνάμεων στα σύνορα, ενώ ο άλλος, κατά πολλούς, «νονός» του Ισλαμικού Κράτους, η Σαουδική Αραβία, ετοιμάζεται να στείλει ειδικές δυνάμεις στη Συρία σε συντονισμό με την Τουρκία και αυτό χωρίς οποιαδήποτε άδεια ή εξουσιοδότηση από τη νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας. Τώρα προστέθηκαν και τα Αραβικά Εμιράτα και όπου να’ ναι θα ακούσουμε να βρυχάται και το Κατάρ.

Οι διαψεύσεις της Τουρκίας περί μη πρόθεσης εισβολής στη Συρία, ουδόλως μειώνουν τους κινδύνους μιας ευρύτερης ανάφλεξης από τη στιγμή που το αμερικανικό Πεντάγωνο βλέπει θετικά τέτοιες κινήσεις, όπως την «προθυμία» της Σαουδικής Αραβίας να στείλει αρκετές χιλιάδες στρατιώτες στη Συρία για συντονισμένη δράση με την Τουρκία. Νωρίτερα, η βρετανική εφημερίδα The Guardian είχε αναφέρει ότι «χιλιάδες μαχητές των ειδικών μονάδων της Σαουδικής Αραβίας μπορεί να αποσταλούν στον αγώνα κατά του Ισλαμικού κράτους».

Λαμβάνοντας υπόψη ότι πριν από αυτό, η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία ανακοίνωσαν τη δημιουργία μιας στρατιωτικής συντονιστικής επιτροπής και ότι και οι δύο χώρες υποστηρίζουν την αποχώρηση του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και εκφράζουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με τις προοπτικές μιας πολιτικής λύσης στην κρίση, χωρίς πρόσθετη στρατιωτική πίεση στην Δαμασκό, οι ανησυχίες μεγιστοποιούνται. Μάλιστα, ο Σύμβουλος του Υπουργού Άμυνας της Σαουδικής Στρατηγός Ahmed Asiri, δήλωσε ότι «η χώρα είναι έτοιμη να διεξάγει χερσαίες επιχειρήσεις στη Συρία, ως μέρος ενός συνασπισμού με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η δήλωση αυτή ήρθε μια μέρα μετά την ανακοίνωση της αναστολής των διαπραγματεύσεων για τη Συρία στη Γενεύη και ότι ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ashton Carter, επιβεβαίωσε ότι κατά τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες θα συζητήσουν αυτή την πρωτοβουλία με εκπροσώπους της Σαουδικής Αραβίας.

‘Όλα δείχνουν ότι η προέλαση του Συριακού στρατού με τη βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας, ανησυχεί τα μέγιστα τους αμερικανούς και ιδιαίτερα την Τουρκία και την Σαουδική Αραβία που βλέπουν να ανατρέπονται οι ρόλοι και οι σχεδιασμοί τους χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν αποτελεσματικά. Σίγουρα τους φοβίζει η επόμενη μέρα και πάνω στην απόγνωση και την αποτυχία, στο μυαλό τους γυροφέρνουν πολλές σκέψεις και μπορεί και να θολώσει ή να δελεαστεί με ακραίες πράξεις ή σενάρια, όπως είναι και το «αστραπιαίο παγκόσμιο μη πυρηνικό κτύπημα», που στο τέλος τέλος βέβαια, θα είναι και το δικό τους οριστικό τέλος.

Πάντως έχουν σταλεί τα μηνύματα και από τη νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας και από τη Ρωσία, ότι «η οποιαδήποτε χερσαία επιχείρηση στην Συρία χωρίς την άδεια της κυβέρνησης της Δαμασκού θα ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου!».

Πολύ κρίσιμη λοιπόν η κατάσταση και ας ελπίσουμε ότι η ΕΕ δεν θα «δελεαστεί» από τις ΗΠΑ και να εισπράξει ένα άλλο «τέλος», όπως στην περίπτωση των προσφύγων και των οικονομικών κυρώσεων κατά της Μόσχας.

Εν τω μεταξύ ας ακούσουμε ξανά τι έλεγε πριν από αρκετούς μήνες η Μεξικανική «forbes»: «…θα ήταν μια κακή ιδέα για τη Δυτική συμμαχία, αν όχι αυτοκτονίας, να ξεκινήσει έναν πόλεμο….οι Ρώσοι έχουν προχωρήσει με τους πυραύλους S-500,οι οποίοι μπορούν να εγκλωβίσουν οποιαδήποτε ICBM (βαλλιστικό διηπειρωτικό πύραυλο), τους υπάρχοντες πυραύλους ή Cruise, αεροσκάφη… Ταξιδεύουν με ταχύτητα. περίπου 25.000 km ανά ώρα, σε υψόμετρο 185 χιλιόμετρων, έχουν βεληνεκές 3.500 χιλιόμετρων και μπορούν να εγκλωβίσουν μέχρι δέκα εισερχόμενους πυραύλους. Απλά δεν μπορεί να τους σταματήσει οποιοδήποτε σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ », λέει ο συγγραφέας. Η Μόσχα είχε πει (προτού εμπλακεί στη Συρία και πριν από τους Kalibr –NK) ότι το σύστημα θα τεθεί σε λειτουργία το 2017. Μόλις τεθεί σε λειτουργία, καταλήγει το δημοσίευμα της FORBES, θα πρέπει να θεωρούνται σφραγισμένοι οι εναέριοι χώροι και η συμβατική άμυνα του ΝΑΤΟ «ένα αστείο».

Την Παρασκευή, η Ουάσιγκτον κάλεσε τη Μόσχα για συνομιλίες σχετικά με την περαιτέρω μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων και αυτό είναι κατ αρχήν θετικό βήμα γιατί σίγουρα το «αστραπιαίο παγκόσμιο κτύπημα», μπορεί να κτυπήσει και ανεπανόρθωτα τις ίδιες τις ΗΠΑ και συμμάχους τους. Οι ΗΠΑ θα τα παίξουν άραγε όλα για όλα ή θα κάνουν δεύτερες σκέψεις μετά και τις περιπλοκές που δημιουργεί στην παγκόσμια ασφάλεια η τελευταία εκτόξευση βαλλιστικού πυραύλου από τη Βόρεια Κορέα; Ας ελπίσουμε ότι θα κυριαρχήσουν άλλες σκέψεις και προσεγγίσεις για το καλό της παγκόσμιας ειρήνης και ισότιμης ασφάλειας.

 

*http://www.forbes.com.mx