Πούτιν και Ρωσία στη γεωστρατηγική σκακιέρα

petrosΤου Πέτρου Μ. Πέτρου
Η σύγχρονη Ρωσία πραγματικά εντυπωσιάζει με τον επαγγελματισμό και την ταχύτητα με την οποία αντιδρά και τοποθετείται στο καθημερινό παγκόσμιο γίγνεσθαι, δια του Προέδρου Πούτιν, του ΥΠΕΞ Λαβρόβ και μιας ατέρμονης πλειάδας αξιωματούχων και στελεχών σε όλους τους τομείς, σε σημείο που κερδίζει πόντους διεθνώς και καθίσταται μια ελπιδοφόρα δύναμη προς ένα ποιοτικά ανώτερο πολύ-πολικό και πολύ-πολιτισμικό κόσμο, από ότι ο σημερινός με την μίζερη εικόνα που εκπέμπει από παντού.
Ακόμα και άνθρωποι που δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ σε άλλα μέρη, συλλαμβάνουν και διερμηνεύουν τα μηνύματα που έρχονται από τον μεμακρυσμένο κόσμο, είτε αυτή είναι η Ρωσία, είτε η Αμερική, η Βουλγαρία, η Λιβύη, το Ιράκ ή το Αφγανιστάν.
Όπως και να φτάνουν τα μηνύματα δια των σύγχρονων ΜΜΕ, μέσα από τεθλασμένες γραμμές ή παραμορφωτικούς καθρέφτες, πάντα υπάρχει κάπου η ουσία των πραγμάτων, η πραγματικότητα, η οποία δεν μπορεί να αποκρυβεί όσο επιτηδευμένα και αν παρουσιαστεί από αυτούς που είναι οι ιδιοκτήτες αυτής της επικοινωνιακής-προπαγανδιστικής υπεροπλίας.
Όταν ο γλύπτης αφαιρώντας μόνο ορισμένους όγκους από μια πέτρα, μπορεί να μας δώσει το περίγραμμα μιας φιγούρας που θέλει να φτιάξει και μια αισθητική ψηλάφηση του έργου, χωρίς να υπάρχουν όλες οι λεπτομέρειες, το ίδιο συμβαίνει πολλές φορές και με τα ΜΜΕ. Όταν ακούς για την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ, όταν βλέπεις μαύρους και έγχρωμους να διαμαρτύρονται για διακρίσεις σχεδόν 55 χρόνια μετά που η μικρή γείτονας Κούβα κατάργησε τις φυλετικές διακρίσεις, τι να συμπεράνει κανείς;
Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι μονοσήμαντα, αλλά εμάς μας ενδιαφέρει αυτό που εισπράττουμε και στην περίπτωση της πατρίδας μας και της Τουρκικής εισβολής, δεν εισπράξαμε απροσωπόληπτη δικαιοσύνη και σεβασμό. Κάθε άλλο! Μήπως η Ελλάδα με τις επί σειράν δεκαετιών παραβιάσεις του εναέριου της χώρου από τουρκικά μαχητικά εισέπραξε αυτό που εισπράττει σήμερα η Τουρκία από το ΝΑΤΟ;
Επιστρέφοντας στις αρχικές σκέψεις για το σημερινό Ρωσικό Κράτος και τον Πούτιν, εντυπωσιάζει η διπλωματική του κινητικότητα, η οργανωτικότητα και αναδίπλωσή του σε όλους τους τομείς. Η απόφαση της Ρωσίας για τη Συρία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Πίσω της ερχόταν μια επίπονη και επίμονη εργασία και προετοιμασία πολλών ετών. Ούτε είναι και τυχαία η ώθηση που έδωσε με την πρόσφατη επίσκεψή του για την ολοκλήρωση του νέου ρωσικού κοσμοδρομίου, όπως δεν ήταν τυχαία και η επίσκεψη που είχε στο Καζαχστάν και η συνάντησή που είχε εκεί την περασμένη Παρασκευή με τους ηγέτες της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών. Ο Πούτιν κλείνει διαδρόμους και λαμβάνει προληπτικά αποτρεπτικά μέτρα κατά της εξάπλωσης της τρομοκρατίας, εξ ου και η απόφαση των χωρών της ΚΑΚ για σύσταση κοινής στρατιωτικής δύναμης για φύλαξη των συνόρων από τους κινδύνους λόγω γειτονικού Αφγανιστάν, αλλά και εξάπλωσης του Ισλαμικού Κράτους και αφομοίωσης των μετριοπαθών ισλαμιστών από τους σκληροπυρηνικούς, όπως έγινε στην περίπτωση του Ιράκ.
Ρωσία και Πούτιν κινούνται έξυπνα και μυαλωμένα στη γεωστρατηγική σκακιέρα της εποχής γι αυτό και κερδίζουν φίλους και εκτίμηση, στο εσωτερικό και στον έξω κόσμο, από τα πιο πλατιά στρώματα.