Μετά τις εκποιήσεις σπιτιών το 2008 ακολουθεί και «δεύτερος γύρος » με νέο ξεσπίτωμα
Με ένα δεύτερο εφιάλτη εκποιήσεων βρίσκονται αντιμέτωποι χιλιάδες Αμερικανοί που έχασαν τις κατοικίες τους μετά τη φούσκα των ακινήτων στις ΗΠΑ το 2008.Χιλιάδες νοικοκυριά είδαν τα σπίτια τους να εκποιούνται και άρχισαν σιγά σιγά να «ξαναχτίζουν» τα οικονομικά τους, πιστεύοντας ότι «καθάρισαν» από τα παλιά χρέη. Ωστόσο βρίσκονται εκ νέου αντιμέτωποι με νέες αγωγές, καθώς οι συλλέκτες χρεών τους κυνηγούν για το υπόλοιπο του χρέους που απέμεινε μετά την εκποίηση, παγώνοντας τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, μαζεύοντας μέρος των μισθών τους και κατάσχοντας τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Από τη φούσκα των ακινήτων το 2008, οι τράπεζες έχουν ήδη προχωρήσει σε κατασχέσεις και δημοπρασίες ακινήτων. Ωστόσο οι εισπράξεις από τις πωλήσεις συχνά δεν καλύπτουν ολόκληρο το ποσό του δανείου, επιπλέον των ποινών, του κόστους της νομικής διαδικασίας και άλλων εξόδων. Έτσι, οι δύο μεγάλες τράπεζες που παρέχουν στεγαστικά δάνεια, οι ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση, Fannie Mae και η Freddie Mac, και άλλες μικρότερες, αναθέτουν την είσπραξη των χρεών σε εταιρείες είσπραξης χρέους, οι οποίες πιέζουν ολοένα και περισσότερο τους δανειολήπτες να αποπληρώσουν τις οφειλές σε παλαιότερα δάνειά τους.
Οι τράπεζες ή οι εταιρείες είσπραξης χρέους αιτούνται και λαμβάνουν δικαστική απόφαση για εκκρεμούσες οφειλές (deficiency judgement), μια απόφαση που επιτρέπει σε μια τράπεζα να κυνηγήσει τον δανειολήπτη στην περίπτωση που η πώληση του ακινήτου του δεν ξόφλησε την οφειλή του, ακόμη και χρόνια ή και δεκαετίες μετά που ο δανειολήπτης είδε την κατοικία του να εκποιείται. Αν και το κόστος και η «αρνητική διαφήμιση» για τις καθιστά απαγορευτική την προσφυγή στο δικαστήριο για εξασφάλιση τέτοιων αποφάσεων, το συνολικά $1 τρισεκατομμύριο κακών δανείων και οι τεράστιες ζημιές, αναγκάζουν τις τράπεζες να επιδιώκουν αυτή την οδό για είσπραξη των οφειλών.
Έτσι, κάποιες τράπεζες άρχισαν να κυνηγούν τους δανειολήπτες, πολλοί εκ των οποίων πέρασαν τη διαδικασία της εκποίησης, βρήκαν νέες δουλειές, πλήρωσαν παλαιές οφειλές και σε μερικές περιπτώσεις αγόρασαν νέα σπίτια.
Δικηγόροι που ειδικεύονται στην προώθηση των εκποιήσεων επιχειρηματολογούν ότι το να μην έχουν χρήματα για να αποπληρώσουν τα δάνειά τους δεν σημαίνει ότι οι δανειολήπτες δεν έχουν να εφαρμόσουν μια απόφαση δικαστηρίου. Στην αντίπερα όχθη δικηγόροι που υπερασπίζονται δανειολήπτες ανταπαντούν ότι οι αποφάσεις αυτές ρίχνουν ξανά στο χρέος δανειολήπτες που κατάφεραν να βγουν από τη δεινή θέση στην οποία είχαν βρεθεί, προσθέτοντας ότι και οι τράπεζες φέρουν μέρος της ευθύνης, καθώς παραχωρούσαν δάνεια που δεν ήταν βιώσιμα από την αρχή.
Πάντως, δανειολήπτες που στην ουσία έχτισαν τη ζωή τους από την αρχή, μένουν εμβρόντητοι όταν μαθαίνουν πως συνεχίζουν να χρωστούν χιλιάδες δολάρια για στεγαστικά δάνεια από τα οποία νόμιζαν ότι είχαν απαλλαγεί.
Η Ντανέλ Χάτσινγκ ήταν μια τραπεζικός υπάλληλος που το 2008 συζούσε στο ιδιόκτητο διαμέρισμα του συντρόφου της στη Φλόριδα για το οποίο ήταν εγγυητής. Όταν ο σύντροφός της κήρυξε πτώχευση, το όνομά της βρέθηκε στη διαδικασία εκποίησης. Αν και κατάφερε να ξεχρεώσει τις υποχρεώσεις της, τον περασμένο Ιούλιο δικαστικός επιδότης της παράδωσε αγωγή που απαιτεί $91.000 που της αντιστοιχούν από το υπόλοιπο του στεγαστικού δανείου του πρώην συντρόφου της. Αν η Χάτσινγκ χάσει την υπόθεση, τότε η εταιρεία είσπραξης του χρέους θα μπορεί να παγώσει τον τραπεζικό της λογαριασμό, να εισπράττει το 25% του μηνιαίου μισθού της και να κατάσχει και το αυτοκίνητό της.
Τρεις από τις τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες που παραχωρούν στεγαστικά δάνεια, η Bank of America, Citigroup, JP Morgan Chase και Wells Fargo λένε ότι δεν επιδιώκουν γενικευμένες αποφάσεις εκκρεμουσών οφειλών. Αν και επιφυλάσσουν το δικαίωμα να το κάνουν, αντιμετωπίζουν κάθε υπόθεση χωριστά. Η πιο επιθετική σε αυτές τις υποθέσεις είναι η Fannie Mae, η οποία από τις 595.128 εκποιήσεις στις οποίες είτε ενεπλάκη είτε είχε εγγυηθεί τα δάνεια από το 2010, παρέπεμψε τις 293.134 υποθέσεις σε εταιρείες είσπραξης χρέους μέσω δικαστηρίου.
Μόνο στη Φλόριδα υποβλήθηκαν 10.000 αγωγές που αντιστοιχούν σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.
Νομικοί εξηγούν ότι η αύξηση των προσφυγών για εκκρεμούσες οφειλές αποδίδεται στο ότι Πολιτείες έχουν θεσπίσει νόμους οι οποίοι περιορίζουν την περίοδο προσφυγής για εκκρεμούσες οφειλές μετά την εκποίηση. Στη Φλόριδα ο χρόνος υποβολής προσφυγής για εκκρεμούσες οφειλές μετά από μια εκποίηση περιορίστηκε στον ένα χρόνο από τα πέντε, που ήταν προηγουμένως.
Παράλληλα, όταν εξασφαλιστεί η δικαστική απόφαση, οι εταιρείες είσπραξης χρέους έχουν χρόνια στη διάθεσή τους πολλά χρόνια για να εισπράξουν το λαβείν τους. Για παράδειγμα στο Μέριλαντ μετά από απόφαση δικαστηρίου έχουν 36 χρόνια για να κυνηγήσουν τον οφειλέτη.
Δικηγόροι υπεράσπισης δανειοληπτών, όπως ο Τσιπ Πάρκερ ετοιμάζουν μαζική αγωγή κατά της εταιρείας είσπραξης χρεών Dyck O` Neal, η οποία ενεργεί για λογαριασμό της Fannie Mae, υποστηρίζοντας ότι παραβιάζει τις πρακτικές είσπραξης χρέους κινώντας αγωγές κατά προσώπων πουν ζουν σε άλλη Πολιτεία.
