*Όταν ο Μ.Δ.αποκαλεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους Κύπριους «χαφιέ» των Ρώσων
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Τα μεγαλύτερα θύματα σε έναν πόλεμο είναι σίγουρα οι ανθρώπινες ζωές και ο άμαχος πληθυσμός .Μέσα σε αυτές τις «παράπλευρες απώλειες» (όπως χαρακτήριζαν τους νεκρούς αμάχους οι Αμερικανοί στους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας), θύματα είναι η αλήθεια, η αμφίδρομη πληροφόρηση και η ιστορία η οποία επιχειρείται να διαστρεβλωθεί και να καταστεί εργαλείο μιας επαίσχυντης προπαγάνδας.
Τα τελευταία χρόνια επικρατεί και στην Κύπρο μια αντιρωσική υστερία όπως και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, καθ’ υπόδειξη των ΗΠΑ η οποία έχει κορυφωθεί μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Σίγουρα κανένας νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να είναι υπέρ του πολέμου και να επιλέγει κερκίδα χειροκροτώντας τις νίκες ή τις ήττες του ενός ή του άλλου. Ιδιαίτερα για έναν λαό όπως η Κύπρος η οποία έζησε πριν 48 χρόνια τη φωτιά και το σίδερο του πολέμου με πάνω από 7000 νεκρούς , 250.000 εκτοπισμένους και 1500 αγνοούμενους, η τύχη των οποίων ακόμα αναζητείται σε μαζικούς τάφους που βρίσκονται στις κατεχόμενες περιοχές, με την Τουρκία και το ψευδοκράτος να αρνούνται να δώσουν στοιχεία.
Το ποιοι ευθύνονται για την τραγωδία και την σφαγή της Κύπρου είναι καταγεγραμμένα σε πλείστους τόσους φακέλους, έγγραφα και βιβλία διαφόρων έγκριτων ιστορικών ή συγγραφέων .Ακόμα και στα άδυτα των μυστικών υπηρεσιών ΗΠΑ και Βρετανίας κατά καιρούς ρίχνεται λίγο φως όπου αποκαλύπτεται ο βρόμικος ρόλος που έπαιξαν σε βάρος της Κύπρου και του λαού μας.
Άλλωστε είναι γνωστό πως οι Αμερικανοί επέβαλαν στον μ. Κωνσταντίνο Καραμανλή προκειμένου οι αξιωματούχοι της Χούντας των Αθηνών να τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρησης για τα εγκλήματα και την εσχάτη προδοσία κατά της Κύπρου.
Την περασμένη Κυριακή σε άρθρο του στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ ο Μακάριος Δρουσιώτης «ξεσάλωσε» με μια αντιρωσική υστερία, πρωτόγνωρη σε εμπάθεια και μένος, αλλοιώνοντας σε τέτοιο βαθμό τα ιστορικά γεγονότα που θα ζήλευε και ένας Γκέμπελ. Παρομοιάζει «την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο». «Αθωώνει» τις ΗΠΑ, την αμαρτωλή CIA και τον χασάπη της Κύπρου Κίσσινγκερ κατηγορώντας την ΕΣΣΔ ότι ευθύνεται για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. (!)
Αφού αγνοεί ιστορικά γεγονότα στην περίπτωση της Ουκρανίας, καμιά λέξη για το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στο Κίεβο το 2014 την κατάλυση της συνταγματικής τάξης και την αθέτηση των υποσχέσεων του ΝΑΤΟ το 1994 για μη προέλαση προς ανατολάς. Η Ουκρανία είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση με την Κύπρο και αν σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο ενός Τρίτου παγκοσμίου πολέμου με ολέθριες συνέπειες για όλους, είναι γιατί οι νέοι ένοικοι του Πενταγώνου και της Ουάσιγκτον, τα γεράκια του βαθέως κράτους της Αμερικής καθώς και το παγκόσμιο τραπεζικό καρτέλ, αγνόησαν τις εκθέσεις και επισημάνσεις πρώην και νυν διευθυντών της CIA καθώς και κορυφαίων συμβούλων τους, για τους κινδύνους μιας προέκτασης του ΝΑΤΟ σε χώρες του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ.
Τι έκαναν όμως ΗΠΑ και ΝΑΤΟ; Εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία της Ρωσίας τη δεκαετία του 1990 και έβαζαν την μια χώρα μετά την άλλη στη βορειοατλαντική συμμαχία παρά τις υποδείξεις πρώην Αμερικανών αξιωματούχων πως κανένας πλέον δεν κινδυνεύει από τη Ρωσία. Το 2014 με την βοήθεια Αμερικανών αξιωματούχων γίνεται το πραξικόπημα όπου ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας καθαιρείται με συνοπτικές διαδικασίες. Ανέρχονται στην εξουσία ανδρείκελα των ΗΠΑ και βγαίνουν στην επιφάνεια οι διαβόητες ταξιαρχίες των νεοναζί ζητώντας την ρεβάνς από την ιστορία που εμπόδισε τον Χίτλερ να αλώσει τον κόσμο.
Για οκτώ χρόνια οι ΗΠΑ εξόπλιζαν με σύγχρονα όπλα και εκπαίδευαν τον ουκρανικό στρατό στον οποίο επίσημα εντάχθηκαν νεοναζί οι οποίοι διέπραξαν εγκλήματα όχι μόνο εναντίον ρωσώφων αλλά και άλλων εθνοτήτων που διαφωνούσαν με τη νέα τάξη πραγμάτων. Η «δημοκρατική» Δύση αγνόησε στοιχεία και ντοκουμέντα για τα θύματα που εκτελούνταν με τον πιο αιμοβόρο τρόπο. Φωτογραφίες με γέροντες βουτηγμένους στο αίμα πάνω σε τροχοκαθίσματα, γυναίκες και μικρά παιδιά που πέθαναν ύστερα από φρικτά βασανιστήρια από την ταξιαρχία του Αζόφ .
Ο Μ. Δρουσιώτης στο άρθρο του εμφανίζεται απροκάλυπτα ως φορέας αναπαραγωγής της Αμερικανικής προπαγάνδας χωρίς ποιότητα ανάλυσης και με μια ρηχότητα γνώσεων περί των πραγμάτων. Απλά αφορίζει και υβρίζει.
Ενδεικτικά αφού διαφημίζει το προηγούμενο βιβλίο του «Η Εισβολή και οι Μεγάλες Δυνάμεις» ( ακόμα μια βίαιη παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων), επιτίθεται στον Πρόεδρο Αναστασιάδη επειδή « στη συνέντευξή του στον Άλφα επανέλαβε τις θέσεις αρχών της Ρωσίας στο κυπριακό κα τον κατηγορεί «… για υποτέλεια στο πιο αυταρχικό καθεστώς της υφηλίου το οποίο έβαλε πλάτες στην εισβολή του 1974 και έπεισε το θύμα ότι είναι ο προστάτης του».
Σε πολλά σημεία του άρθρου του διαστρεβλώνει ξετσίπωτα τα ιστορικά γεγονότα υπέρ των Αμερικανών και γράφει: «…Η σοβιετική προπαγάνδα πέρασε σε όλη την κοινωνία, ανεξαρτήτως ιδεολογικών αποκλίσεων, ότι το ΝΑΤΟ σχεδίασε το πραξικόπημα και την εισβολή. Πενήντα χρόνια από τότε δεν υπήρξε κανένα τεκμήριο που να επιβεβαιώνει συνωμοσία του ΝΑΤΟ εις βάρος της Κύπρου ….»
Ο Χαφιές
Στη συνέχεια αναφέρεται στο 2014, όταν επισκέφθηκε την Κύπρο ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Μπάιντεν «με μια ολοκληρωμένη πρόταση λύσης του Κυπριακού, αξιοποίησης των υδρογονανθράκων και απεξάρτησης από τις επιρροές της Ρωσίας.» Όπως ισχυρίζεται : «Αμέσως μετά την αποχώρηση του Μπάιντεν κινητοποιήθηκε ο ρωσικός παράγοντας. Ο Πρόεδρός μας είπε στους Ρώσους να μην ανησυχούν, και ότι η Κύπρος θα συνέχιζε να κάνει τον χαφιέ της Μόσχας στην ΕΕ, δίνοντας της πληροφόρηση για τις κυρώσεις που συζητούνταν εις βάρος της Ρωσίας. ..»
Και συνεχίζει το ρυπαρογράφημα του:
«… Ο Αναστασιάδης εξελέγη με μεγάλες προσδοκίες ότι θα άλλαζε τη μοίρα της χώρας. Δυστυχώς αποδείχτηκε μικρός, ανίκανος, δειλός και διεφθαρμένος για να μπορέσει να φέρει σε πέρας έναν τόσο μεγάλο εθνικό στόχο. »
Το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Αλέξη Παπαχελά, «Ένα σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974», το οποίο είναι καρπός 25 χρόνων έρευνας, περιέχει αδημοσίευτο και σπάνιο υλικό για την επταετία της Χούντας που καθόρισε την ιστορική πορεία της χώρας μας . Φιλοξενεί μαρτυρίες πολλών πρωταγωνιστών και επικεντρώνεται στον ρόλο των αμερικανικών υπηρεσιών, ανατρέποντας τους όποιους ανιστόρητους ισχυρισμούς περί μη ανάμειξης των ΗΠΑ.
Αδιάψευστες μαρτυρίες είναι ακόμα οι δηλώσεις Χόλμπρουκ όταν βρέθηκε στην Κύπρο επί διακυβέρνησης Κληρίδη και είπε το mea culpa για το ρόλο των ΗΠΑ στο πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Επίσης ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον σε επίσκεψη του στην Αθήνα , απολογήθηκε για τις ευθύνες των ΗΠΑ για την χουντική επταετία και την σφαγή της Κύπρου.
Η επιτομή του διεθνούς δικαίου (καλώς ή κακώς ) είναι τα ψηφίσματα του Σ.Ασφαλείας. Το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει πέντε καταδικαστικά ψηφίσματα εναντίον της τούρκικης εισβολής και της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, τα οποία η Τουρκία γράφει εδώ και χρόνια στα παλαιότερα των υποδημάτων της .
Ο Μ. Δρουσιώτης όμως ψεύδεται λέγοντας πως δεν υπάρχει κανέναν.
Οι λάθος κινήσεις Αθηνών Λευκωσίας και το φάντασμα του νεομακαρθισμού
Αθήνα και Λευκωσία έσπευσαν δυστυχώς να συναινέσουν υπέρ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας χωρίς να ζητήσουν στοιχειώδη κάλυψη των χωρών τους. Δεν αξίωσαν παρόμοιες κυρώσεις κατά της Τουρκίας καθότι η Κύπρος είναι θύμα εισβολής και κατοχής και η Ελλάδα η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της «Γαλάζιας πατρίδας» και το casus belli της Άγκυρας. Σύρθηκαν υπέρ των κυρώσεων χωρίς προστατεύσουν Κύπρο και Ελλάδα από την ΝΑΤΟϊκή Τουρκία.
Δυστυχώς δεν έχουμε ηγέτες που μπορούν να ορθώσουν ανάστημα και να θέτουν πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα της πατρίδας. Ιδιαίτερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη συμπεριφέρθηκε σαν η πιο πρόθυμη «υπηρέτρια» των ΗΠΑ στέλνοντας ρωσικά όπλα στους ουκρανούς για να σκοτώνουν Ρώσους.
Με τις εξελίξεις στην Ουκρανία η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε ένα εφιαλτικό ψυχροπολεμικό πισωγύρισμα. Ήδη επικρατεί ένα κλίμα νεομακαρθισμού κατά της όποιας κριτικής ή αντίθετης άποψης κατά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Οι κυρώσεις της Δύσης εναντίον ανθρώπων της τέχνης του αθλητισμού και των Μ.Μ.Ε της Ρωσίας στοχοποιούν την εξόντωση του πολιτικού αντιπάλου με αθέμιτα μέσα και κυρίως με τη δημιουργία κλίματος τρόμου και δίωξη της άλλης άποψης.
Τα κίνητρα της φιλοαμερικανικής προπαγάνδας του Μ.Δ παθαίνουν αφλογιστία με την ανάγνωση των πρώτων γραμμών του άρθρου του. Η ιστορία δεν μπορεί να καθοδηγείται από μια χώρα που έβαψε τα χέρια της με το αίμα της Κύπρου , της πρώην Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ , της Συρίας, της Λιβύης και πολλών άλλων.
