Του Κύπρου Κουρτελλάρη*
Κι εκεί που περιμέναμε να ηρεμήσουν λόγο τα πράγματα και να επανέλθει σιγά σιγά η καθημερινότητα, μετά τον Οκτώβρη και το φετινό 24ο Πολιτιστικό Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου Κύπρου, για να βρεθούμε και να τα πούμε -ως συμφωνήσαμε τον Ιούλη- για να τελειώσουμε κάτι που αφήσαμε στη μέση, νάσου και σκάει η βόμβα: “Έφυγε” ξαφνικά το βράδυ της Τρίτης ο Μιχάλης Πιερής! Ο Ποιητής, ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, ο Καθηγητής Νεοελληνικής φιλολογίας, ο συγγραφέας, σκηνοθέτης, μελετητής διεθνούς κύρους και δάσκαλος της τέχνης και του λόγου… Με μόλις τρεις λέξεις “έφυγε ο Μιχάλης Πιερής!”. Πέθανε -είπανε- αιφνιδίως… Μόλις στα 69 του χρόνια… Κι έχοντας ακόμη να κάνει πολλά, μα πάρα πολλά! Προγραμματισμένα και μη…
Πέθανε, λοιπόν, ο ποιητής Μιχάλης Πιερής… Αλλά, πάλιν, πεθαίνει ο Ποιητής; Το ερώτημα αυτό το απάντησε ένας άλλος φίλος μου, ποιητής από την Κρήτη, ο Κωστής Χατζηφωτεινός, στο άκουσμα -πριν πολλά χρόνια- του θανάτου του ποιητή Κώστα Μόντη: “Μα, πεθαίνει ένας ποιητής;”, διερωτήθηκε, κι ευθύς αμέσως έδωσε ο ίδιος την απάντηση: Δεν πεθαίνει ο Ποιητής, αφού τα ποιήματά του, τα δημιουργήματά του κυκλοφορούν ανάμεσα στον κόσμο… Κι έχει αφήσει παρακαταθήκη πολλά ποιήματα, κι ακόμη πιο πολλά δημιουργήματα ο Μιχάλης Πιερής, ο «δάσκαλος της τέχνης και του λόγου», όπως τον αποκάλεσαν προχθές Τετάρτη, όταν έγινε γνωστο το “φευγιό” του, τα δύο μεγάλα δημιουργήματά του: το Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου και το Θεατρικό Εργαστήρι του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Ποιήματα και δημιουργήματα που τον αφήνουν ανάμεσά μας, κι ακόμη πιότερο και από τη δική μας φυσική παρουσία σ’ ετούτη τη ζωή· στον πλανήτη Γη που άνθρωποι για χάρη του πρόσκαιρου κέρδους βλαθήκαν να καταστρέψουνε… Έστω, λοιπόν κι αν από το βράδυ της Τρίτης, 1 του Νοέμβρη, το σώμα του Μιχάλη Πιερή έχει φύγει από κοντά μας και την Πέμπτη οδηγήθηκε στην τελευταία του κατοικία, στην γενέτειρά του Εφταγώνια, για το αιώνιο ταξίδι. Μάς άφησε παρακαταθήκη το ατέλευτο και ανήσυχο δημιουργικό πνεύμα του. Κι είμαι σίγουρος πως μ’ αυτό που πήρε μαζί του, όλο και κάπου στις γειτονιές των Αγγέλων που μετακόμισε θα φτιάξει κάποιο άλλο Πολιτιστικό Κέντρο και θα φτιάξει ένα νέο θεατρικό εργαστήρι… Με αγγέλους και ανθρώπων πνεύματα, που μετοίκησαν πριν από αυτόν στα επουράνια.
Γνώριζα εδώ και καιρό τον Μιχάλη Πιερή και το διδασκαλικό και πνευματικό του έργο. Είχα, ωστόσο, την τύχη να γνωριστώ και προσωπικά μαζί του το 2007. Ήτανε τότε που οι δρόμοι μας συναντήθηκαν σε μια κοινή δράση. Εγώ ως “Χαραυγή” κι αυτός ως Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου και από κοινού οργανώσαμε το 2008 το «Έτος Παύλου Ξιούτα». Απ αφορμή της συμπλήρωσης την χρονιά εκείνη 100 χρόνων από την γέννηση του μεγάλου αυτού λαογράφου, ποιητή, εκπαιδευτικού και κοινωνικού παράγοντα. Κι από τότε οι δρόμοι μας δεν χώρισαν και η συνεργασία μας συνέχισε. Ίσαμε σήμερα. Αφήνοντας μάλιστα κάτι ατέλειωτο: Την επεξεργασία των κειμένων και δράσεων του «Έτους Παύλου Ξιούτα» και την έκδοσή τους σε μια Επετηρίδα. Της οποίας η τελική μορφή είχε ολοκληρωθεί και μια πρόχειρη εκτύπωση βρισκόταν εδώ και κάμποσους μήνες στα χέρια του Μιχάλη Πιερή για την τελική διόρθωση και φιλολογική επιμέλεια της έκδοσης. Για να οδηγηθεί μετά στο τυπογραφείο για εκτύπωση. Φευ, όμως, δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει, αφού έφυγε αιφνίδια και τόσο πρόωρα από κοντά μας.
Αποχαιρετώ, μαζί με τους άλλους φίλους και εκτιμητές του, τον Ποιητή, τον Δάσκαλο, τον Φίλο Μιχάλη Πιερή, ευχαριστώντας τον από καρδιάς για ό,τι αφειδώλευτα μου έχει δώσει και έχω πάρει από αυτόν σ’ όλα αυτά τα χρόνια της συμπόρευσής μας. Της κοινής πορείας στους δρόμους της λαϊκής τέχνης, του λαϊκού πολιτισμού και της λαογραφίας. Τον αποχαιρετώ ευχαριστώντας τον από καρδιάς γιατί μου έκανε την τιμή να με συγκαταλέγει στους φίλους του και να μοιραστούμε μαζί σκέψεις, έγνοιες και ανησυχίες για το σήμερα και το αύριο του τόπου και του λαού μας. Για τον πολιτισμό και των ανθρώπων τα δημιουργήματα και έργα…
Να πας, ακριβέ φίλε Μιχάλη στο καλό και σ’ ευχαριστούμε για ό,τι έχεις αφήσει σ’ εμάς για να κάνεις τη ζωή μας καλύτερη και το πνεύμα μας πιο ανθρώπινο, πιο λέφτερο και δημιουργικό!
* M.Sc. (econ.) – οικονομολόγος – δημοσιογράφος/συγγραφέας
Σημείωση: Η φωτογραφία δείχνει τον Μιχάλη Πιερή να καταθέτει την εισήγησή του στην θεματική ενότητα με τίτλο «Ερμηνευτικό σχόλιο για τη λέξη “αρκοτζιεράμιον” της Κυπριακής Δημοτικής Ποίησης» κατά την Ημερίδα Λαογραφίας που έγινε στις 29 Νοεμβρίου 2008, στα πλαίσια του «Έτους Παύλου Ξιούτα» με την ευκαιρία της συμπλήρωσης τότε 100 χρόνων από τη γέννηση του Παύλου Ξιούτα.
