Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Τι τα ήθελε εκείνα τα μεγάλα λόγια ο κ. Άντρος Κυπριανού κατά τη διαδικασία επικύρωσης των ψηφοδελτίων των υποψηφίων του ΑΚΕΛ στην ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος το περασμένο Σάββατο.
Με τα λόγια δεν κτίζεις ανώγια κύριε Γενικέ.
Με το να λέει, πως σήμερα το ΑΚΕΛ είναι το πιο δημοκρατικό κόμμα και έχει τις πιο δημοκρατικές διαδικασίες για την επιλογή των υποψηφίων του στις βουλευτικές εκλογές, δεν σώζεται η εικόνα που βγήκε προς τα έξω . Το ζητούμενο είναι όταν με τις λεγόμενες δημοκρατικές διαδικασίες να έχουν πεισθεί οι ψηφοφόροι ενός εκάστου των κομμάτων οι οποίοι θα κληθούν στην κάλπη να επικυρώσουν ή να απορρίψουν τους επίλεκτους.
Στα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας επικρατεί ένα είδος ομερτά. Όχι ασφαλώς όπως τον σικελικό κώδικα της σιωπής, όπου είναι ο υπέρτατος νόμος που διέπει τη Μαφία εδώ και αιώνες, αλλά μια παρεξηγημένη τιμή που εκφράζεται με τη σιωπή η οποία εξαπλώνεται σαν μόλυνση. Είναι η κομματική τιμή που ξέρει να κρατά το στόμα της κλειστό για να μην δίνει ευκαιρία στους αντιπάλους να πλήξουν το κόμμα. Έτσι έχει εμπεδωθεί και καταστατικά, πως οι αντίθετες απόψεις πρέπει να εκφράζονται μόνο εντός του κόμματος και η μειοψηφία να υπακούει στην πλειοψηφία στη βάση επίσης ενός παρεξηγημένου δημοκρατικού συγκεντρωτισμού.Επειδή είναι πλέον δοκιμασμένη αυτή η πρακτική όσοι θα ήθελαν να εκφραστούν ελεύθερα γνωρίζουν πως όταν ασκήσουν αυτό το δικαίωμα με επώδυνες θέσεις για την καθεστηκυία κομματική τάξη , θα βρεθούν λίαν συντόμως στην εκπαραθύρωση, όπως συνέβη ουκ ολίγες φορές και με άλλους. Έτσι επικρατεί ο νόμος της σιωπή, στο όνομα της κομματικής τιμής, ή και του φόβου απώλειας της πρόσκαιρης εύνοιας η οποία εκδηλώνεται ή εκφράζεται ποικιλοτρόπως.
Οι δικαιολογίες και οι προφάσεις της πτώσης
Η ηγεσία του ΑΚΕΛ τα τελευταία χρόνια βρίσκει διάφορες προφάσεις για να δικαιολογεί την συνεχιζόμενη πτώση των ποσοστών του κόμματος σε πραγματικούς ψήφους και όχι σε ποσοστά καθότι η αποχή και τα λευκά δεν υπολογίζονται στις μετρήσεις.
Μια από τις δικαιολογίες για τις απώλειες είναι τάχα μου ο παραγοντισμός μια ασθένεια που ταλανίζει το κόμμα εδώ και δεκαετίες. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να χώσουν τα πραγματικά αίτια γιατί πάνω από 60.000 ψηφοφόροι έχουν γυρίσει την πλάτη στο κόμμα.
Να υπενθυμίσουμε πως στις τελευταίες ευρωεκλογές επειδή ο πρώην ΥΠΕΣ Νεοκλής Συλικιώτης απέτυχε να εκλεγεί και τις θέσεις κατέλαβαν ο Γιώργος Γεωργίου (πρώην βουλευτής Λάρνακας) και ο Τ/κ ακαδημαϊκός Νιαζί Κιζίλγιουρεκ , η αποτυχία του αποδόθηκε στον παραγοντισμό και όχι στις πιθανές συμπεριφορές του όταν ήταν υπουργός Εσωτερικών, ευρωβουλευτής, για τις θέσεις του στο κυπριακό, ή όταν συγκέντρωνε τον Απρίλη του 2004, μέλη του κόμματος σε παραθαλάσσια περιοχή της Λεμεσού για να υποστηρίξουν το σχέδιο Ανάν . Με τις πλάτες της ηγεσίας ο Νεοκλής Συλικιώτης σε συνέντευξή του στην «Κ» μίλησε για την εμφάνιση «διαττόντων αστέρων» που δυσφημίζουν την Αριστερά ενώ είπε πως ο παραγοντισμός είναι ξένο σώμα στο ΑΚΕΛ. Ο κ. Συλικιώτης δεν το είπε τυχαία βεβαίως, αλλά κάρφωνε τον «σύντροφο» του Γιώργο Γεωργίου ο οποίος είχε κατηγορηθεί από στελέχη του κόμματος για παραγοντισμό. Τώρα ο κ. Συλικιώτης είναι υποψήφιος στη Λεμεσό και μάλλον ουδείς θα τολμήσει να τον κατηγορήσει για παραγοντισμό ή ως διάττοντα αστέρα καθότι βρίσκεται στα ανώτατα έδρανα της ηγεσίας.
Για τον περιορισμό των φαινομένων του παραγοντισμού είχε θεσπιστεί κώδικας συμπεριφοράς εδώ και καιρό, αλλά όταν τα ανώτατα στελέχη παρασκηνιακά διαφημίζουν εαυτούς, ή στενούς συγγενείς και φίλους, ο κώδικας ακυρώνεται εκ των έσω.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2016 η αποχή των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων έφθασε στο 33,26% χωρίς να υπολογισθεί ο μεγάλος αριθμός των άνω των 18 ετών που δεν πήγαν να ψηφίσουν καθότι μόνο ο ένας στους τρεις νέους ψηφοφόρους επέδειξε ενδιαφέρον εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα σε σύνολο εγγεγραμμένων 543.186, ψήφισαν:362.541 (66.74%) Αποχή:180.645 (33.26%) Έγκυρα:351.390 (96.92%) ‘Ακυρα:7.673 (2.12%) Λευκά:3.478 (0.96%).
Τα οκτώ κόμματα, που εισήλθαν στην Βουλή (σε παρένθεση η αύξηση ή η μείωση από το 2011) στην Βουλή εξασφάλισαν:
ΔΗΣΥ 30,69%(-3,7%)
ΑΚΕΛ – Αριστερά – Νέες Δυνάμεις 25,67%(-7,1%)
ΔΗ.ΚΟ) 14,49%(-1,3%)
ΕΔΕΚ 6,18%(-2,8%)
Συμμαχία Πολιτών 6,01%(+6%)
Αλληλεγγύη 5,24%(+5,2%)
Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών 4,81%(+2,6%)
Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ) 3,71%(+2,6%)
Το ΑΚΕΛ εξασφάλισε ποσοστό μόνο 25,67% που είναι και το χαμηλότερο στην ιστορία του κόμματος .Η πτώση του από τις εκλογές του 2011 καταγράφηκε στο 7,1% με απώλεια 40.000 ψήφων. Έχασε 3 έδρες και από τις 19 που είχε στη προηγούμενη Βουλή εξασφάλισε μόνο 16.
Ο ΓΓ του Κόμματος Άντρος Κυπριανού παραδέχθηκε πως το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό και το απέδωσε εν πολλοίς στη μεγάλη αποχή ενώ στο ερώτημα αν θα παραιτηθεί είπε ότι «ουδείς στο κόμμα είναι αιχμάλωτος της καρέκλας».
Βέβαια κανένας δεν ανάλαβε ευθύνες για την καθίζηση του κόμματος έτσι οι καρέκλες παρέμειναν στους ίδιους.
Το κυβερνών κόμμα του ΔΗΣΥ κατέγραψε επίσης πτώση η οποία στοίχισε 3 έδρες και από τις 21 που είχε στη προηγούμενη Βουλή εξασφαλίζει 18.Ούτε και αυτοί βέβαια προβληματίστηκαν για την πτώση κατά 3,7% με απώλεια 30.000 ψήφων.
Το σκηνικό του 2021 έχει αλλάξει αλλά όπως φαίνεται δεν έχουν μελετηθεί οι λόγοι της συνεχούς πτώσης του κόμματος και αν οι θέσεις του στο κυπριακό είναι η μεγαλύτερη αιτία.
Νεποτισμός και η ομερτά
Στο ΑΚΕΛ , και λιγότερο σε άλλα κόμματα, επικρατεί οικογενειοκρατία και ο νόμος της σιωπής καλύπτει τις μεθοδεύσεις και τα δρώμενα που ελάχιστα βγαίνουν προς τα έξω.
Ο νεποτισμός που επικρατεί στο ΑΚΕΛ αντικατοπτρίζεται και στα ψηφοδέλτια του 2021 .Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Στη Λευκωσία ανάμεσα σε αυτούς που διεκδικούν είναι ο Χάρης Πολυκάρπου οικονομολόγος, ανιψιός του Εκπροσώπου τύπου του κόμματος και επίσης υποψηφίου βουλευτή Στέφανου Στεφάνου.
Επίσης η Σταυρινού Μαρίνα Κούκου είναι «μυρωδική» κουμπάρα του ζεύγους Δημήτρη και Έλσης Χριστόφια.
Στη Λεμεσό, η κυρία Αργεντούλα Ιωάννου, δικηγόρος το επάγγελμα ήταν ανάμεσα στα μέλη του ΑΚΕΛ που την περίοδο όπου το σχέδιο Ανάν δίχαζε το λαό, μετά το διάγγελμα του αείμνηστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου με το οποίο καλούσε τον λαό να το καταψηφίσει, με επιστολή της στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ ζητούσε από τον Τάσσο Παπαδόπουλο να της επιστρέψει την ψήφο της. Ήταν επίσης ανάμεσα στα μέλη του ΑΚΕΛ που επέστρεψαν την κομματική τους ταυτότητα λόγω της θυελλώδους μεν, αλλά ιστορικής απόφασης της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ στις 10 του Απρίλη 2004 με την οποία καλούσε μέλη του να το καταψηφίσουν.
Αρκετά από τα μέλη του ΑΚΕΛ που υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν τάθηκαν εναντίον του αρθρογραφώντας στην εφ.ΠΟΛΙΤΗΣ. Έμειναν μακρυά από το ΑΚΕΛ ακόμη και μετά την διφορούμενη δήλωση του τότε αείμνηστου Γ.Γ. του κόμματος Δ. Χριστόφια όταν μετά την απόρριψη του σχεδίου συναντήθηκε με τον τότε κατοχικό ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και δήλωνε έξω από το κεντρικά γραφεία του ΑΚΕΛ: «λέμε όχι για να τσιμεντώσουμε το ναι». Σήμερα αρκετοί εξ’ αυτών είναι μέλη του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου της Κ.Ε.
Έκτοτε προσπαθούν να «τσιμεντώσουν» όλα όσα ο λαός καταψήφισε εξ’ ου και οι θέσεις της σημερινής ηγεσίας στο κυπριακό, και η εκπροσώπηση τόσων ένθερμων υποστηρικτών του σχεδίου Ανάν στα κομματικά ψηφοδέλτια.
Στην Αμμόχωστο και Λάρνακα διαχέεται έντονα το «άρωμα» της οικογενειοκρατίας. Ο Χρύσανθος Ζαννέτου μέλος του Π.Γ. και αντιδήμαρχος Αμμοχώστου , υιός του τέως οικονομικού υπεύθυνου του ΑΚΕΛ Βενιζέλου Ζανέττου, κατέρχεται υποψήφιος βουλευτής Αμμοχώστου. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Χρύσανθος, διαδέχθηκε τον πατέρα του στο Π.Γ. του κόμματος παρά τις αντιδράσεις. Επίσης στην Αμμόχωστο κατέρχεται ως υποψήφιος ο Γιώργος Κουκουμά υιός της νυν βουλευτίνας Σκεύης Κουκουμά.
Στη Λάρνακα υποψήφιος είναι ο Αλέξης Αλέκου, υιός του τέως Κεντρικού Οργανωτικού του κόμματος και πρώην Επ.Γραμματέα ΑΚΕΛ Λάρνακας Χρίστου Αλέκου. Το περίεργο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ο Αλέξης Αλέκου βρέθηκε εκτός του ψηφοδελτίου που ενέκρινε η επαρχιακή Επιτροπή Λάρνακας, αλλά μετά την επιστολή της ηθοποιού Μόνικας Μελέκη ότι δεν ενδιαφέρεται να είναι υποψήφια, εντάχθηκε ο υιός του στελέχους.
Στην Πάφο υποψήφιος είναι ο νυν δημοτικός σύμβουλος του ΑΚΕΛ Γεροσκήπου Βαλεντίνος Φακοντή υιός του εξάδελφου του νυν βουλευτή Ανδρέα Φακοντή.
Στην Κερύνεια διεκδικούν η Ελένη Μαύρου , η οποία αλλάζει επαρχία ανάλογα με το ποιοι θα είναι οι συνυποψήφιοι της καθότι όταν διεκδικούσε την έδρα της Κερύνειας ο Δ.Χριστόφιας, αρνείτο να κατέλθει στην εν λόγω επαρχία, ως «στρατιώτης χωρίς όπλα», όπως έλεγε .Εντάχθηκε στο ψηφοδέλτιο Λευκωσίας, μετά εκλέγηκε δήμαρχος Λευκωσίας και όταν έχασε είχε έτοιμη τη θέση στο ΥΠΕΣ. Τώρα κατέρχεται ξανά στην Κερύνεια καθότι στο ψηφοδέλτιο της Λευκωσίας υπάρχει «συνωστισμός» στελεχών. Την έδρα της Κερύνειας διεκδικούν επίσης ο Χρίστος Χριστόφια, υιός του αείμνηστου τέως Προέδρου της Δημοκρατίας και τέως Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Δ. Χριστόφια καθώς και ο πρώην βουλευτής και ακαδημαϊκός Πάμπος Παπαγεωργίου.
Τα άλλοτε διευρυμένα ψηφοδέλτια του ΑΚΕΛ με νέες δυνάμεις στένεψαν και όλοι θα αλιεύουν ψήφους από τον στενό κομματικό πυρήνα.
Κατά τα άλλα η κομματική καθεστηκυία τάξη καλά κρατεί και στην περίπτωση μιας νέας πτώσης η ήττα θα είναι πάλι ορφανή.
