ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑ ΣΤΗΝ ΣΥΒΑΡΗ

 eleni_theocharous

Της Ελενης Θεοχάρους Ευρωβουλευτού 

Έντονες είναι οι πληροφορίες τις τελευταίες μέρες για συνεχείς πρωτοβουλίες και παροτρύνσεις ξένου πρέσβεως, ο οποίος επιχειρεί να “πλασάρει” στην Ελληνοκυπριακή πλευρά, την καθαρά τουρκική θέση της επιστροφή των Βαρωσιωτών στην πόλη τους υπό «τουρκοκυπριακή διοίκηση», δηλαδή υπό την διοίκηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Ειδικοί αποδέκτες φαίνεται πως είναι Κύπριοι επιχειρηματίες. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η πρόταση αυτή εμφανίζεται ως μια ενδεχόμενη λύση με την οποία συμφωνεί και ο διεθνής παράγων και η κοινωνία των “λογικών και μετριοπαθών”.

Εύχομαι όλοι να αρνηθούν κατηγορηματικά και να απορρίψουν αυτή την επικίνδυνη πρόταση. Αλλά φοβάμαι πως σε λίγους μήνες , αυτή η θέση θα γίνει “παντιέρα αγώνα” για πολλούς που θα θέλουν να γυρίσουν στην πόλη τους και να δραστηριοποιηθούν στον εμπορικό, τουριστικό, βιομηχανικό τομέα. Δεν θα τους κόφτει με ποιους όρους. Και όποιος τολμήσει να πει κάτι για ασφάλεια και αξιοπρέπεια και γενικότερους κινδύνους για το σύνολο του πληθυσμού, θα είναι εναντίον της επιστροφής, εναντίον της λύσης. Η πόλη-σύμβολο επιστροφής, απελευθέρωσης και αξιοπρέπειας θα μετατραπεί σε δούρειο ίππο όχι της διχοτόμησης αλλά του εκτουρκισμού. Η πρόταση υπάρχει και δεν είναι η πρώτη φορά που την ακούμε. Την προωθεί το γνωστό ανομιμοποίητο παρασκήνιο που θέλει ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους -κυρίως επιχειρηματίες- να συνεργάζονται υπό το καθεστώς του ψευδοκράτους για το άνοιγμα και την ανοικοδόμηση της Αμμοχώστου. Στόχος είναι η δημιουργία κλίματος επιστροφής των Ελληνοκυπρίων στην πόλη τους υπό τις κατοχικές αρχές.

Η άνευ όρων επιστροφή της πόλης στους νόμιμους κατοίκους της υπό την αιγίδα του ΟΗΕ είναι υποχρέωση της Τουρκίας και το άνοιγμα του λιμανιού είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία της Κυπριακής Δημοκρατίας . Αυτό καθορίζει και η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που τονίζει ότι η μόνη αρμόδια Αρχή για να ανοίγει και να κλείνει πύλες εισόδου και εξόδου στο νησί είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτό ισχύει και για το λιμάνι της Κερύνειας και του Ξερού και το αεροδρόμιο της Τύμπου. Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια συνιστά υπόσκαψη των νόμιμων Αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε. Ενδεχομένως βεβαίως θα υπάρξουν   ημέτεροι Συβαρίτες που το μόνο που θέλουν είναι να “πουλούν ανεμπόδιστα τα ωραία κίτρα τους στους μεσογειακούς λιμένας” και   οι οποίοι αποτιμώντας τα πάντα εις χρήμα, προφανώς διότι είναι χρεοκοπημένοι από πατριωτική συνείδηση και αξιοπρέπεια, θα επιστρέψουν ως πολίτες της ούτω καλουμένης ΤΔΒΚ.

Βεβαίως και μπορούν να επιστρέψουν χωρίς την άδεια κανενός. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η Κυβέρνηση είτε η Βουλή θα θελήσουν να τους παρεμποδίσουν. Σίγουρο είναι ότι εάν επιστρέψουν υπό διοίκηση ψευδοκράτους θα πληρώνουν   φόρους στις κατοχικές αρχές. Και θα βρίσκονται στην δικαιοδοσία των κατοχικών δικαστηρίων για ότι προκύψει.

Ας πάνε να γίνουν πολίτες του ψευδοκράτους.

Θα πρόκειται περί σαφούς υπόσκαψης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κανείς δεν μπορεί να τελεί υπό δύο διοικήσεις, και την νόμιμη και την παράνομη. Αρκεί η άθλια συμπεριφορά των προνομιούχων αλλά “απομονωμένων” τουρκοκυπρίων. Νόμιμο κράτος είναι η Κυπριακή Δημοκρατία όπως καθορίζουν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας 541 και 550 και το κοινοτικό κεκτημένο που αποτελεί νόμο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Νόμιμο κράτος είναι η ΚΔ λέει και το Πρωτόκολλο 10 με βάση το οποίο εντάχθηκε ολόκληρη η Κυπριακή Δημοκρατίας στην ΕΕ. Το ίδιο τονίζει και η ίδια η ΕΕ η οποία με την αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου καθορίζει ότι στο νησί η ΕΕ αναγνωρίζει μόνο ένα νόμιμο κράτος: Αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πιστεύω ότι όσοι θελήσουν να επιστρέψουν υπό κατοχική διοίκηση θα πρέπει να τους αποστερείται η ιδιότητα του Κύπριου πολίτη. Κάποτε πρέπει να τεθεί ένα όριο. Διότι πολύ φοβούμαι ότι έχουν χαθεί οι ισορροπίες και το μέτρο. Η ασυδοσία κυριαρχεί. Έχουμε υποχρέωση να διαφυλάξουμε όση αξιοπρέπεια και κράτος μας έχει απομείνει από ξένους πρέσβεις, αλλά και από ημέτερους Συβαρίτες και χωρίς όρια λάτρεις του Μαμωνά.

Η Αμμόχωστος είναι σύμβολο του Αγώνα για την Απελευθέρωση και ορόσημο επιστροφής, αλλά όχι μοχλός υποταγής στον κατακτητή