Με επιτυχία η παρουσίαση του παραμυθιού του Κύπρου Κουρτελλάρη “Το πάντα, το κύπελλο και η … παρολίγον ζαβολια!”

 

Έγινε με μεγάλη επιτυχία το βράδυ της Παρασκευή, 29 Νομεβρίου 2019, στο Δημοτικό Σχολείο Έγκωμης Α’ η παρουσίαση του παραμυθιού του Κύπρου Κουρτελλάρη “Το πάντα, το κύπελλο και η … παρολίγον ζαβολια!” Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ κ. Φίλιος Φυλακτού, ενώ την εκδήλωση -στην οποία παρέστησαν και πάρα πολλά παιδά του σχολείου- διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικιύ Σχολείου Έγκωμης Α’.panda_parousiasi_29112019

Την εκδήλωση άνοιξε και συντόνισε, εκ μέρους του σχολείου, η δασκάλα κα. Μαρίνα Γεωργίου Μωριά, ενώ εκ μέρους του Συνδέσμου χαιρετισμό/καλωσόρισμα απηύθυνε ο πρόεδρός του κ. Ανδρέας Χαριλάου. Χαιρετισμό στην εκδήλωση -και ευχαριστίες στον συγγραφέα και την δασκάλα των παιδιών πρωταγωνιστών του παραμυθιού- απηύθυναν στο τέλος η Αλεξία Μιτσίδου και η Κική Χαραλάμπους, μητέρες δύο παιδιών της περσινής Α’1, ενώ τα παιδιά απευθύνθηκαν με ένα πρόγραμμα – έκπληξη στον συγγραφέα του παραμυθιού και τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους, κλείνοντας με μια ευχάριστη νότα την όλη εκδήλωση. Στο τέλος της εκδήλωσης ο Σύνδεσμος Γονέων δεξιώθηκε όλους τους παρευρισκόμενους, ενώ ο συγγραφέας δώρισε σε όλα τα παιδιά της περσινής Α’1 από ένα βιβλίο με ιδιόχειρη αφιέρωση.

 

Ο Φίλιος Φυλακτού

“Ένας παππούς παραμυθάς, μια εμπνευσμένη δασκάλα και η φαντασία των παιδιών της Α΄ τάξης, μαζί με ένα μπουλουκάκι πάντα, ένα κύπελλο και φυσικά μπόλικη αστερόσκονη ανακατεμμένη με κάμποση νεραϊδόσκονη, ήταν αρκετά για να δημιουργήσουν τη φανταστικοπραγματική ιστορία ενός παραμυθιού”.

Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την παρουσίαση του βιβλίου ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ Φίλιος Φυλακτού, σημειώνοντας πως “ο Κύπρος Κουρτελλάρης έγραψε αυτό το παραμύθι για να στείλει πολλά και ποικίλα μηνύματα πρωτίστως στα παιδιά, αλλά και στους μεγάλους με αφορμή ένα μπουλουκάκι πάντα και ένα κύπελλο που η δασκάλα έδινε στα παιδιά ως μια μεγάλη επιβράβευση τόσο για την προσπάθειά τους στην τάξη όσο και για τα αποτελέσματα της δουλειάς τους”.

“Το βιβλίο” -αναφέρει ο κ. Φυλακτού- “είναι γραμμένο με τρόπο απλό πλην όμως πολύ προσιτό ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά και δίνει την ευκαιρία ποικίλης εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής επεξεργασίας, αφού τα μηνύματα που αβίαστα αναδύονται μέσα από την πλοκή της ιστορίας μπορούν να επεκταθούν και να αποτελέσουν την αφόρμηση για νέες αναζητήσεις, νέες γνώσεις και νέες εμπειρίες ζωής”, σημειώνοντας ακόμη πως:

“Οι καλές πράξεις, οι καλές ενέργειες, οι καλές ιδέες επιβραβεύονται με την απελευθέρωση μπόλικης νεραϊδόσκονης από τη «νεράϊδα του καλού». Η παράθεση πολύ εύστοχων παροιμιών διασυνδέουν το παραμύθι με το εξαιρετικό έργο που ο συγγραφέας, ο Κύπρος Κουρτελλάρης, έχει κάνει στον τομέα αυτό και αποτελούν μια εξαιρετική ευκαιρία για να έρθουν τα παιδιά σε μια πρώτη επαφή, αλλά και να εμβαθύνουν, κατά το δυνατό, στις σοφές αυτές φράσεις του λαού”.

Τέλος, ο κ. Φυλακτού τονίζει πως στην ιστορία γίνεται αναζήτηση και επιδιώκεται από τα παιδιά ενός ειρηνικού και ευτυχισμένου μέλλοντος, χωρίς πολέμους, χωρίς πρόσφυγες και ξεριζωμένους, χωρίς πείνα, χωρίς φτώχεια, χωρίς καταστροφή του πλανήτη. Αρχές και αξίες, είπε, που καλλιεργούνται και μέσα στα σχολεία αφού αποτελούν βασικές επιδιώξεις του Αναλυτικού Προγράμματος.

 

Ο συγγραφέας

Ο Κύπρος Κουρτελλάρης στην αντιφώνησή του, αφού πρώτα ευχαρίστησε τόσο τους οργανωτές και συντνελεστές της εκδήλωσης όσο και τους παρευρισκόμενους, ξεκαθάρισε πως το παραμύθι είναι μα ιστορία πουξεκίνησε αρχές – αρχές της περσινής σχολικής χρονιάς. Με πρωταγωνιστές τους πιτσιρικάδες της Α’1 και τη δασκάλα τους. Απλά, σημείωσε, ο ίδιος, ως παππούς ενός από αυτούς τους πιτσιρικάδες, έτυχε να γίνει κι αυτός επιβάτης σ’ αυτό το ταξίδι. “Ίσως και… λαθρεπιβάτης!”, είπε με μια δόση χιούμορ…

Ευτυχώς, όμως -πρόσθεσε ο Κ. Κουρτελλλάρης- τα παιδιά και η δασκάλα τους δεν τον πετάξανε έξω από το τρένο τους. Αντίθετα, τον αφήσανε συνοδοιπόρο μαζί τους και τον καλέσανε αρκετές φορές στην τάξη τους, προσθέτοντας: “Μαζί με μένανε, συνταξιδιώτες και συνοδοιπόροι γίναμε όλοι στα σπίτι μας: παππούς, γιαγιά, παιδιά και εγγόνια! Για να βγει -κοντά σε κάμποσα άλλα ωραία που είχε η σχολική χρονιά που πέρασε- κι αυτό το παραμύθι. Με πρωταγωνιστές τα ίδια τα παιδιά και τους δασκάλους τους. Απόδειξη τούτου και οι όμορφες ζωγραφιές που στο τέλος τα παιδιά της Α’1 φιλοτέχνησαν για το παραμύθι και δημοσιεύθηκαν σ’ αυτό το βιβλίο”.

Ο συγγραφέας διευκρίνησε πως το συναπάντημά του με το Δημτικό Σχολείο Έγκωμης Α’ ξεκίνησε από τη σχολική χρονά 2011 – 2012. Τότε που ο μεγάλος του εγγονός -14 χρονών σήμερα- Κυπριανός, ξεκίνησε στην πρώτη τάξη του σχολείου αυτού. Ανέφερε δε πως η χρονιά αυτή “συνέπεσε με την κυκλφορία του πρώτου του συγγραφικού έργου για παιδιά. Της τρίτομης σειράς Ιστορίες τζιαι παροιμίες του παππού”. Σειρά η οποία λειτούργησε όπως είπε- και σαν “μέσο” να μπει, όλα αυτά τα χρόνια, σε διάφορα δημοτικά σχολεία, προδηματικές και νηπιαγωγεία, δημόσια και ιδιωτικά. Επιτρέποντάς του έτσι να είναι συνεπιβάτης μαζί τους σε μια όμορφη διαδρομή και ταξίδι: Στο ταξίδι της γνώσης και της μόρφωσης! Επιτρέποντάς του, όπως τόνισε, να είναι ένα με τα παιδιά και να αισθανθεί κι ο ίδιος παιδί… Κι ας πέρασαν, από τότε που ο ίδιος ήταν στην ηλικία τους, έξι δεκαετίες!

Τέλος, ο Κύπρος Κουρτελλάρης εξέφρασε την ελπίδα αυτό το συναπάντημα να συνεχίσει και στα επόμενα χρόνια. Και ότι “θα μας βγάλει και πάλιν σε άλλα μονοπάτια και σε άλλες παρόμοιες ιστορίες, που θα τους δώσουμε  και πάλιν πνοή και ζωή. Καλές ιστορίες, με πρωταγωνιστές πάντα τα παιδιά!” Απαντώντας δε στο ερώτημα “γιατί τα παιδιά;”, ο συγγραφέας είπε: “Μα είναι απλό: Τα παιδιά είναι το μέλλον! Και όταν” -συνέχισε- “λέω παιδιά, δεν εννοώ στενά τα δικά μας βιολογικά παιδιά, ή, έστω, μόνο τα παιδιά στην Κύπρο, αλλά τα παιδιά του κόσμου όλου. Τα παιδιά απ’ άκρου σ’ άκρη του πλανήτη Γη!”…