Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

«Δεν έχει πρόβλημα κομματικής ταυτότητας ο ΔΗΣΥ» είπε ο πρόεδρος της κυβερνητικής παράταξης  Αβ.Νεοφύτου μετά το πέρας της μαραθώνιας συνόδου του διευρυμένου Π.Γ.του ΔΗΣΥ την περασμένη Δευτέρα .

Τα όσα ακούστηκαν στην συνεδρία  του Π.Γ. από νέα και παλιά στελέχη ήταν μια επανάληψη του αφηγήματος που ακούγεται εδώ και μερικές δεκαετίες μετά την ίδρυση του Συναγερμού το 1976 αλλά ιδιαίτερα μετα την άνοδο στην εξουσία του ηγέτη του Συναγερμού  μ.Γλαύκο Κληρίδη το 1993.

Οπως φάνηκε από τα όσα ειπώθηκαν, τα νέα στελέχη του κόμματος φαίνεται να μην  γνωρίζουν  τις λεπτομέρειες δημιουργίας του Συναγερμού το 1976.Ποίοι μπήκαν στην πρώτη γραμμή και καθόρισαν το ιδεολογικο πολιτικό του στίγμα, πώς αποκολλήθηκαν από άλλους κομματικούς χώρους και συγκολλήθηκαν στο Συναγερμικό μωσαϊκό, ποίοι έφευγαν και πώς επέστρεφαν στην πορεία των χρόνων, είναι γνωστά στους  παλαιότερους με αρκετές άγνωστες πτυχές στους νεώτερους.

Ο ΔΗΣΥ ήταν από τη  γένεση  του ένα ακροδεξιό κόμμα ενίοτε όμως, έπαιζε «μπάλα» και στο «γήπεδο» της κεντροδεξιάς για απορρόφηση ψήφων με στοχοπροσήλωση να αλλάξει τον πολιτικό χάρτη, να οδηγήσει την Κύπρο μακρυά απο μια ανεξάρτητη πολιτική και να παραχαράξει  την πραγματική ιστορική αλήθεια προκειμένου να  αποενοχοποιηθούν εκείνες οι δυνάμεις, ντόπιες και ξένες, που σήκωσαν τα όπλα κατά της νομιμότητας, όταν τέθηκε  σε εφαρμογή η ΝΑΤΟϊκή συνωμοσία εναντίον της Κύπρου με το δίδυμο εγκλημα πραξικόπημα, τούρκικη εισβολή το  1974.

Ο ΔΗΣΥ ιδρύεται δύο χρόνια μετά την τραγωδία της Κύπρου με ηγέτη τον Γλαύκο Κληρίδη, απο αξιωματούχους και στελέχη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και άλλους παράγοντες.Το 1977 στον Συναγερμό ενσωματώθηκε το Δημοκρατικό Εθνικό Κόμμα (ΔΕΚ ) και το 1987 η Νέα Δημοκρατική Παράταξη (ΝΕΔΗΠΑ) της οποίας ηγείτο ο μ. Αλέκος Μιχαηλίδης πρώην στέλεχος του ΔΗΚΟ, πρώην πρόεδρος Βουλής (με ψήφους ΔΗΚΟ ΑΚΕΛ) και κατόπιν ΥΠΕΞ  με την εκλογή Γλαύκου Κληρίδη στην προεδρία το 1993.

Ο σκληρός πυρήνας του Συναγερμού

Ο σκληρός πυρήνας του Συναγερμού είναι πρώην στελέχη της ΕΟΚΑ Β’ πρωην μέλη της ΕΟΚΑ , αστοί πλουτοκράτες, οικονομικοί παράγοντες, αγρότες, εργαζομενοι  και ένας αμφιλεγόμενος  «εθνικός κορμός» με συνθήματα υπέρ της «Ενωσις» και εθνικιστικές  ιδεοληψίες που προσεγγίζουν αυτές του ΕΛΑΜ.

Οταν η θυγατέρα του Σταύρου Σταύρου Σύρου, αναφωνεί στο μνήμα του Γρίβα «αθάνατος» και υπέρ της «Ενωσης» σε τι διαφέρει από τα «παιδιά»  με τις μαύρες φανέλες και τις εθνικιστικές ιαχές;

Οταν ο  τότε νεοδιορισθείς στο ΥΠΕΣ επί διακυβέρνησης ΔΗΣΥ, Χριστόδουλος Χριστοδούλου, (πρώην ΥΠΕΣ, πρώην ΥΠΟΙΚ  και πρώην Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας επι διακυβέρνησης Κληρίδη) και νυν κατηγορούμενος  για την υπόθεση της FOCUS, σε συνέντευξη που μου παραχώρησε και στην  ερώτηση   ότι «αρκετοί συναγερμικοί διερωτούνται για τον δορισμό του εφόσον δεν έχει σχέση με το ΔΗΣΥ»,  έμπλεος υπερηφάνειας,απάντησε: Ηταν από τα πρώτα στελέχη με μονοψήφιο αριθμό ταυτότητας μέλους. Στην ελεύθερη Αμμόχωστο ήταν ο υπεύθυνος για την εγγραφή μελών στο Συναγερμό, (σ.σ. ανάμεσα τους και αρκετά ΕΟΚΑΒήτικα στοιχεία).

Είναι λοιπόν άξιον απορίας όταν σήμερα νέα στελέχη του ΔΗΣΥ κάνουν λόγο για αποστασιοποίηση από την ακροδεξιά και το  ΕΛΑΜ όταν:

Σε βουλευτικές  εκλογές   επιλέγονταν στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ και ψηφίζονταν πρώην υπουργοί  της πραξικοπηματικής κυβέρνησης Σαμψών όπως :Παναγιώτης Δημητρίου, Α.Παρισινός , καθώς και άτομα που στο πραξικόπημα  φέρονταν να είχαν ενεργό δράση . Αναδεικνύονταν σε κομματικά και πολιτειακά αξιώματα  δικηγόροι οι οποίοι  πριν και μετά το πραξικόπημα ήταν συνήγοροι κατηγορουμένων  για την κατάλυση της δημοκρατίας .Ανάμεσα τους και οι Αλέκος Μακρίδης, μ.Μανώλης Χριστοφίδης  και Ελένη Βραχίμη (υπόθεση 62 του πραξικοπήμαος) .Ο πρώτος διορίστηκε  από τον μ.Γλ.Κληρίδη στο αξίωμα του Γενικού Εισαγγελέα και αποστασιοποιήθηκε από το κόμμα όταν δεν εκλέγηκε στις προεδρικές του 1998 με ανθυποψήφιο τον Γλ. Κληρίδη.

Ο ΔΗΣΥ  με την στήριξη κομμάτων-μπαλαντέρ –  καιροσκόπων πολιτικών, κατάφερε να γίνει πρώτο κόμμα αφού το έπαιζε σε διάφορα ταμπλό. H απομάκρυνση του Γιαννάκη Μάτση  ιδρυτικού στελέχους  του ΔΗΣΥ από την ηγεσία του κόμματος (1993-1997) και η ανάληψη της ηγεσίας του κόμματος  από το Νίκο Αναστασιάδη μέχρι το Μάη του 2013 όταν εκλέγηκε πρόεδρος της Δημοκρατίας, έφερε πολλές αλλαγές στο ΔΗΣΥ  με φυγόκεντρες δυνάμεις αλλά και δημιουργία  νέων «συμμάχων».

Και ενώ το 2004 εγκαταλείπουν το ΔΗΣΥ εξαιτίας της υποστήριξης της ηγεσίας υπέρ του σχεδίου Ανάν,  οι Δημήτρης Συλλούρης , Ρίκκος Ερωτοκρίτου (τέως Β.Γ.Εισαγγελέας) και Πρόδρομος Προδρόμου καθώς και άλλα στελέχη αργότερα σπεύδουν να υποστηρίξουν την υποψηφιότητα Ν.Αναστασιάδη στις προεδρικές.Οι πρώτοι δύο ιδρύουν το ΕΥΡΩΚΟ  και ο Πρ. Προδρόμου την Ευρωπαϊκή Δημοκρατία  για να συγχωνευτούν αργότερα και να διαλυθούν υστερότερα.

Το 2008 εντάσσονται στο ΔΗΣΥ η Ευρωπαϊκή Δημοκρατία και οι Ελεύθεροι Πολίτες του Τίμη Ευθυμίου ο οποίος σήμερα είναι επίτροπος του ΚΟΑΓ καλλιεργώντας  το έδαφος για την εκλογή του Ν.Αναστασιάδη στην προεδρια του κράτους το 2013 αφού το 2008 ο Ι.Κασουλίδης έχασε στον Β’ γύρο από τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Δ.Χριστόφια. Το 2013 ο Ν.Αναστασιάδης εκλέγηκε με τις ψήφους του ΔΗΚΟ, του ΕΥΡΩΚΟ  του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών και άλλων δυνάμεων .

Σε διαρκή σύγχυση το  ΑΚΕΛ

Στη συνέντευξη του την περασμένη Κυριακή στο «Φ» ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ  έθεσε ως προτεραιότητα την απομάκρυνση  του Νίκου Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ από την εξουσία Πριν τις εκλογές η προτεραιότητα του ΑΚΕΛ ήταν, όπως έλεγε ο Αντρος Κυπριανού το κυπριακό και η επίλυση του.

Πώς όμως θα απομακρύνει το Νίκο Αναστασιάδη ύστερα από 4 χρόνια όταν βρίσκεται σε μόνιμη αντιπαράθεση με όλα τα κόμματα; Με την υποτιθέμενη  κοινωνία των πολιτών; Η’ με υποψηφίους τύπου Μάικ Σπανού και Σταύρου Μαλά; Δηλαδή υποψηφιότητες ήττας; Με τα μυαλά που κουλιαντιρίζουν ο Αντρος Κυπριανού και μέλη του Π.Γ.δεν βλέπουν εξουσία ούτε με τα κυάλια αν δεν απομακρυνθούν από θέσεις οι οποίες έμμεσα δίνουν συγχωροχάρτι στις αξιώσεις της Αγκυρας και σπρώχνουν  εν δυνάμει συνεργάτες  του ΔΗΣΥ για μια τρίτη θητεία στην εξουσία.

Οσον αφορά στην κοινωνικο-οικονομική πολιτική δύσκολα, θα πείσουν πως διαφωνούν με τα αντιλαϊκά μνημόνια  καθότι την τρόικα κατόπιν πιέσεων  βέβαια του ΔΗΣΥ, την έφερε η διακυβέρνηση ΑΚΕΛ ενώ γύρω στα 45 αντιλαϊκά νομοσχέδια μείωση  συντάξεων, κατάργηση ΑΤΑ, αποκοπές μισθών κατατέθηκαν από υπουργούς της «αριστερης» κυβέρνησης. Και όχι μόνο.Ενώ στιλιτεύεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ την ίδια ώρα η ηγεσία του ΑΚΕΛ ως «εργοδότης» επιβάλλει σκληρούς όρους στους εργοδοτημένους εταιριών που ελέγχει,  ρίχνοντας  στην ανεργία δεκάδες εργαζομένους, με το οππουρτιουνιστικό σκεπτικό «στον καπιταλισμό πρέπει να συμπεριφέρεσαι καπιταλιστικά» .

Δυστυχώς τα συλλογικά όργανα του ΑΚΕΛ όπου λαμβάνονται αποφάσεις έχουν καταληφθεί από οππορτιουνιστές, φραξιονιστές,πρώην στελέχη του ΑΔΗΣΟΚ η ηγεσία του οποίου  επιχείρησε να διασπάσει το κόμμα το 1990 για να ταχθεί το 1998 υπέρ της υποψηφιότητας του μ.Γλαύκου Κληρίδη.Ο τελευταίος   τους αντάμειψε με τον διορισμό στην κυβέρνηση δύο στελεχών, του  Μιχάλη Παπαπέτρου στη θέση του Κυβερνητικού  Εκπροσώπου και του Κώστα Θεμιστοκλέους ως Υπουργού Γεωργίας.

Οι μπλαντέρ της εξουσίας

Κόμματα έρχονται και παρέρχονται ή σβήνουν από το κομματικό στερέωμα ως διάττοντες αστέρες   καθότι απουσιάζει η κοινωνική ανάγκη για τη δημιουργία τους.Καθαρά καιροσκοπικά  για να διαλυθούν  όταν πάψουν να είναι χρήσιμα στους έχοντες εξουσία.Το ΕΥΡΩΚΟ, η ΝΕΔΗΠΑ, Ελεύθεροι Πολιτες , ΑΔΗΣΟΚ, ΕΔΗ , Επαλξη Ανασυγκρότησης του Κέντρου και ων ουκ έστι αριθμός προσωποπαγών κομμάτων και κομματιδίων που ήλθαν είδαν και απήλθαν.

Η ΕΔΕΚ

H ίδρυση της ΕΔΕΚ από τον Δρ.Βάσο Λυσσαρίδη το 1969 ξεκινά ως αριστερό κόμμα προκειμένου να αντλήσει ψήφους  και δύναμη από το ΑΚΕΛ ενώ στην πορεία κινείται προς το κέντρο και στα δεξιά ως σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.Ηταν μεταξύ των κομμάτων που λειτούργησαν ως οι μπαλαντέρ της εξουσίας ( με το ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ) ενώ το ιδεολογικό της στίγμα πέρασε από χίλια μύρια κύματα.Αρχικά ξεκίνησε με το έμβλημα της γροθιάς, αργότερα με το γαρύφαλλο, από ΕΔΕΚ μετονομάστηκε σε  ΚΙΣΟΚ και τέλος ξανά πάλιν μετονομάζεται ΕΔΕΚ.Με τα κατα συνθήκην ψεύδη περι εμβολιασμών έφτασε στο σημείο να στηρίξει και την υποψηφιοτητα Γλ. Κληρίδη το 1998 και ακολούθησε η υπουργοποίηση τριών στελεχών .Αποχώρησαν οταν ο μ.Γλ. Κληρίδης πείστηκε από τους Αμερικανοβρετανούς  και οι ρωσικοί πύραυλοι   S-300 «ενταφάστηκαν» στην Κρήτη.

Το ΔΗΚΟ

Ξεκίνησε ως Δημοκρατική Παράταξη με προτροπές του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μέτωπο προστασιας της Κύπρου από την άκρα δεξιά του Συναγερμού, αλλά και για να αναχαιτιστεί η αυξανόμενη δύναμη του ΑΚΕΛ.Κατόρθωσε να γίνει πρώτο κόμμα όταν το ΑΚΕΛ εγκατάλειψε πάγιες αρχές και θέσεις συνεργαζόμενο με το ΔΗΣΥ το 1987   υιοθετώντας ενδοτικές  θέσεις στο κυπριακό.

Σήμερα έχει  απομακρυνθεί από τι αρχές και το ιδεολογικο πολιτικό στίγμα  και βαδίζει περισσότερο προς τα δεξιά  με ιδεοληψίες που αγγίζουν την νεοφιλελευθερη πολιτική του ΔΗΣΥ στην οικονομία και θέσεις στο κυπριακό με αυτες της ΕΔΕΚ, του Κινήματος Αλληλεγγύη και του λεγόμενου ενδιάμεσου. Η διαγραφή στελεχών από τις τάξεις του που οδήγησαν τη δημιουργία της ΔΗΠΑ υπό τον Μάριο Καρογιάν, με ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό    στις πρόσφατες ευρωεκλογές, σηματοδοτούν νέες εξελίξεις.

Το 55.01% της  πρωτοφανούς αποχής στις ευρωεκλογές έστειλε πολλά μηνύματα με αποδέχτες τα υφιστάμενα κόμματα.Τα μηνύματα αυτα θα οδηγήσουν σε νέες διαλύσεις και νέες συγκολλήσεις –συνεργασίες.Το μέλλον θα δείξει ποιά κόμματα θα σβήσουν , ποιά θα αφανισθούν  ή θα συγχωνευτούν με άλλα και αν το «αδιάφορο» ή άστεγο 55,01% θα εκπροσωπηθεί από ένα νέο που θα βγει ως ανάγκη της κοινωνίας να εκφρασθεί, μακρυα από φθαρμένες κομματικές ταυτότητες και ιδεολογικές αγκυλώσεις .